Георгиевски: То­дор Пе­тров ме пре­че­ку­ваше гол ка­ко Про­ме­теј

Текстовите и фотомонтажата се објавени во дневен „Фокус“’ бр. 210 и 211 од 27 јули и 28 јули 2012 година

Во ин­терв­ју за нај­но­ви­от број на не­дел­ни­кот „Фо­кус“, Љуб­чо Ге­ор­ги­ев­ски го ко­мен­ти­ра ка­ко „емо­ти­вен проб­лем“ ба­ра­ње­то на То­дор Пе­тров за не­го­ва кри­вич­на од­го­вор­ност   

„Мно­гу ми е жал што се­га мо­рам да ја спо­де­лам ви­сти­на­та со це­ла­та јав­ност, де­ка ви­стин­ски­от проб­лем на То­дор Пе­тров со Љуб­чо Ге­ор­ги­ев­ски не е ни­ту исто­ри­ја­та, ни­ту иде­о­ло­ги­ја­та, ни­ту по­ли­ти­ка­та. Мис­лам де­ка ста­ну­ва збор за емо­ти­вен проб­лем што го има тој чо­век. Име­но, не­ка­де во 1993 го­ди­на, ние жи­ве­ев­ме во иста згра­да. Тоа бе­ше вре­ме ко­га тој се оби­де да се приб­ли­жи кон ВМРО-ДПМНЕ. То­гаш поч­на че­сто да ме ка­ни на ка­фе, за да ги пог­лед­не­ме аманд­ма­ни­те што тој че­сто ги под­не­су­ва­ше во Со­бра­ни­е­то. И ту­ка не­ма­ше проб­ле­ми. Проб­ле­мот на­ста­на ко­га на тие кон­сул­та­ции поч­на да ме до­че­ку­ва гол ка­ко Про­ме­теј, со са­мо ед­на кр­па на по­ја­сот, со образ­ло­же­ние де­ка што­ту­ку се исту­ши­рал. Тоа се слу­чи ед­но три­па­ти. Мис­лам де­ка уште то­гаш на То­дор Пе­тров му да­дов јас­но на зна­е­ње, кои се раз­ли­ки­те ме­ѓу Але­ксан­дар Ма­ке­дон­ски и То­дор Але­ксан­дров!“, рас­ка­жу­ва Ге­ор­ги­ев­ски.

То­дор Пе­тров до Љуб­чо: Оде­ше ли и Сне­шка кај Про­ме­теј?

Пре­тсе­да­те­лот на СМК во одговор му се обра­ќа ди­рект­но на ли­де­рот на ВМРО-На­род­на:

„Гос­по­ди­не Ге­ор­ги­ев­ски, јас­на е алу­зи­ја­та за Але­ксан­дар Ма­ке­дон­ски и То­дор Але­ксан­дров, нес­по­ред­ли­ви двај­ца­та, ти со нив, па ни­ка­ко, ама ко­га со­би­ра­ше сим­па­тии во 1990 го­ди­на, што бе­ше Љуб­чо Ге­ор­ги­ев­ски: ’Са­ка­ме да го по­тсе­ти­ме Ма­ке­до­не­цот, де­ка ток­му од оваа на­ша поч­ва ма­ке­дон­ска, трг­наа вој­ски­те на Але­ксан­дар Ма­ке­дон­ски и на­мет­наа ед­на кул­ту­ра на це­ла Ази­ја и Евро­па!’ Па­тем, ка­де се слу­чи­ла, гос­по­ди­не Ге­ор­ги­ев­ски, таа емо­тив­на го­ло­ти­ја? Кај ме­не до­ма? Ами, ако пр­ви­от пат не ви се до­пад­на­ло, оти се­дам до вас гол, што мај­ка ба­ра­вте ду­ри три­па­ти да до­а­ѓа­те на го­ло? А ако на­ви­сти­на тоа се слу­чи­ло, кај ко­го е емо­тив­ни­от проб­лем, кај тој што бил гол до­ма, или кај тој што одел кај го­ли­от, ду­ри нај­мал­ку три­па­ти, кај не­го до­ма? И, ѝ ка­жа на Сне­шка ка­ко изг­ле­дам гол? А ја пра­ша да­ли и таа до­а­ѓа­ше кај ме­не на го­ло? А да не не е во пра­ша­ње мо­ја­та емо­тив­ност, ту­ку ва­ша­та се­ксу­ал­ност? Скра­ја да е, Љуб­чо Ге­ор­гев­ски ни­ко­гаш не бил кај ме­не до­ма, ни­ко­гаш! Ко­ја од­врат­ност од чо­век, кој, за жал, бе­ше и ќе оста­не за на­век са­мо ед­на го­ле­ма ма­ско­та на ту­ѓи и дру­ги цен­три за де­мон­та­жа на Ма­ке­до­ни­ја!“, пи­шу­ва Пе­тров.