Актерот, режисер и продуцент Драган Бјелогрлиќ, чиј филм „Чувари на формулата“ ќе биде прикажан и на фестивалот во Локарно, за „Недељник“ отворено зборуваше за нападите врз него и неговото семејство, за филмовите што има намера да ги снима, за актуелните и поранешни протести, за стравовите за времето што претстои, за тоа какви се навистина неговите политички ставови и кои се неговите политички амбиции.
Бјелогрлиќ ги претстави и деталите од тепачката со Предраг Гага Антонијевиќ во хотелот „Амбасадор“ во Ниш.
„Еден колега од мојот ПР тим ми кажа дека на денот кога зборував на протестите, клипот од „Амбасадор“ на Пинк бил пуштен од 70 до 110 пати. Таа не ги броеше репризите. Тоа веќе не ме возбудува. Кога би почнале да пишуваат убави и потврдни работи за мене, тоа би ме збунило, би се чувствувал чудно, дури и не би се чувствувал добро. Знам дека сега звучи како некаков трик, но тоа е апсурд во кој живееме јас и моето семејство“, изјави Бјелогрлиќ.
Тој се осврна и на неговото учество во протестите против насилството.
„Тој трагичен настан – тоа дно, ако има дно, ни помогна да сфатиме дека не можеме да најдеме среќа со тоа што се изолираме и живееме во нашите сопствени микро светови. Не можете да бидете среќни ако сите околу вас се несреќни. Не можете да бидете нормални ако живеете во ненормален систем на вредности. Да не зборуваме за нашите деца кои треба да одат на училиште, на натпревари, да излегуваат во клубови, да ги гледаат тие чудни телевизии… Да, мене ми беше многу тешко. Но, тие протести ми ја вратија надежта, бидејќи повеќе не се чувствував толку осамен во сето ова. Ми дадоа надеж назад во мојот град. Повторно го видов тој бунтовен и намрднат Белград од деведесетите. Знаев дека постои, но мислев дека дефинитивно отиде во алтернативни простори“, рече тој.
Бјелогрлиќ изјавил дека актерите секогаш се занимавале со политика.
„Тоа не е ништо ново. Актерите беа вклучени во сите протести од 9 март. Здружението на драмски уметници, со кое претседава Гага Николиќ, ја организираше Теразијската чешма. Актерите излегоа на протести и во 1996/97 година. Јас и Драгојевиќ зборувавме на првиот ден од студентските протести, а подоцна се приклучија и други. Ова е една од причините зошто актерите се почитуваат во нашето општество. Има такви и такви актери. Има одлични актери и има легенди. А тие беа легенди не само поради нивниот актерски талент, туку и затоа што знаеја да го почувствуваат пулсот на народот и да реагираат кога треба. Не ги знам актерите кои се со оваа власт. Можеби се тројца“, изјави Бјелогрлиќ.
На прашањето кого ќе поддржи на изборите, тој рече дека „повеќето од помладите на опозициската сцена“ може да ја заслужат неговата поддршка.
„Ќе им дадев нешто однапред, а тие нешто заслужија. Ние сме на половина пат. Ако нешто би можело да биде позитивна последица на овие протести, тоа е дека тие би можеле да родат нова генерација политичари од опозициската страна. Навивам тоа да се случи“, вели тој.
Бјелогрлиќ за „Недељник“ изјавил и дека би сакал да сними филм за Зоран Ѓинѓиќ, како и дека Петти октомври е еден од најзначајните настани на кои присуствувал.
„Но, прашање е и за зрелоста на народот кој не знаел да го искористи тоа. Имам теза за „злосторство и казна“. Демократските структури имаа 12 години да го создадат минимумот на едно демократско општество. Тие не, и тоа беше кривично дело. Потоа овие дојдоа како казна. Сега ја живееме казната“, изјави Бјелогрлиќ.
Тој зборуваше и за неговото апсење.
„За мене лицата на луѓето кои ме уапсија кажуваа се. Кога ги прашав: „Чекај, ќе ме уапсиш ли сега?“, тие го свртеа погледот и ми одговорија: „Извинете, таква е наредбата.“ Со сигурност знам дека Вулин издал наредба да ме апсат. Планираа да ме задржат 72 часа, сепак, затоа што го скандираа моето име во Тврдината каде што бев најавен за актер на вечерта и затоа што се појави постерот „Слобода за белиот“, а следниот ден требаше да имам на премиерата на филмот „Нечиста крв“ во Белград, оценија дека не вреди, па ме пуштија. Од тој момент ќе започне постапката во која сум обвинет за насилничко однесување“, рече меѓудругото Бјелогрлиќ.