Текстот е објавен на 28-ми ноември 2014-та во неделникот „Фокус“ во бројот 999
Ја оценија како најпаметна од министрите на Груевски во 2006-та, ама без капацитет да креира крупни политички одлуки. Три години подоцна, веќе беше верификувано дека е само лојален послушник од првиот ешалон на пастирот. За време на нејзиниот мандат како прв човек на полицијата, Македонија за прв пат влезе во листата на земји со политички мотивирирани полициско-судски процеси. Таа е и конкретен пример како меѓу Партијата и Државата не се знае границата. Портретот на Гордана Јанкуловска која, нели, се прави „согласно законот“, сигурно ќе биде дополнет со многу пастелни бои откако ќе стане бивш министер во тазе опозициска партија
Гордана Јанкулоска е лик кој неспорно (ќе) зазема впечатливо место во македонската транзиција. И според она што го говореше и, особено, според делата што остануваат зад неа. Не само како министер, кој убедливо најдолго, повеќе од 8 години, раководи со ресорот полиција, туку по неколкуте специфики, кои, благодарение на нејзиниот стил, ѝ дадоа белег на преродбата.
Прво, ниту еден министер, за време на својот мандат, немал, не една, ами два кривични предмети во обвинителството (финансирање на партијата во 2006 и АФИС), во кои тој би требало барем да биде сослушан како инволвирано лице.
Второ, ниту еден друг министер за внатрешни работи за време на изборна кампања, во која е ем носител на изборна листа, не следел и прислушувал лидери на опозициски партии ( Бошкоски во 2011 и Заев во 2014 година).
Трето, за првпат во нејзиниот мандат, Македонија беше вреднувана како држава со политички мотивирани апсења и процеси.
Четврто, никогаш пред неа, дури ни во стариот режим, не биле насилно исфрлани пратеници и новинари од собранискиот дом со полициска интервенција.
Петто, како ретко кога одредени соопштенија од МВР повеќе изгледаа како партиски прогласи, за што всушност и ОБСЕ/ОДИХР ја стави во својот извештај за изборите 2011, а особено во 2014.
Сите овие „перформанси“, Јанкулоска или ќе ги смести во нејзината омилена фраза „согласно Уставот и законите“ или ќе ги префрли како одговорност на други институции (судот, обвинителството, претседателот на Собранието итн). Во секој случај, се однесува како да нема допирни точки со овие феномени. Игнорирајќи ја така историската закономерност дека нејзиниот портрет ќе биде дополнет со многу живи и пастелни бои, откако ќе стане бивш министер во тазе опозициска партија.
ЖЕНА ОД ДОВЕРБА
Инаку, Јанкуловска е од оние најблиски соработници на Никола Груевски коишто немаат врска со она ВМРО-ДПМНЕ коешто изникна во 1990 година, како што се и Зоран Ставрески, Миле Јанакиевски или Елизабета Канческа Милевска. Но токму овие успеаја да го сменат личниот опис прво на партијата, ретуширајќи ја дури и улогата на првиот претседател Љубчо Георгиевски во основањето на ДПМНЕ, а потоа буквално им успеа и да го реформираат идентитетот на нацијата од словенски во антички, а државата во барокна творба.
Интересно, но во 1998 година, Јанкулоска била член на ДА на Тупурковски, иако без некаква функција. Спојот со Груевски датира од времето кога тој е министер за финансии, откако кон крајот на 1999 година Борис Стојменов беше тргнат од овој ресор. Таа е шеф на кабинетот на Груевски, а потоа, општопознато, еден од најдоверливите луѓе на наследникот на Георгиевски на партискиот трон.
Според нејзиното CV, дипломирала на Правниот факултет во Скопје, а магистрирала на University of Kent, Canterbury, Велика Британија. Сепак, според нејзиното дејствување од позиција на власт, ќе најдете малку допирни точки со британската демократија.
Според она што официјално ќе го наведе како своја работна заднина, таа само била шеф на кабинет на министерот за финансии Груевски, а од септември 2004 година и генерален секретар на ВМРО-ДПМНЕ до нејзиното назначување за министер.
Не е јасно зошто ќе изостави да објави дека била и претседател на УО на Нова платежна картичка (НПК), ама и во АНАЛИТИКО АИ, каде што, пак, еден од сопствениците бил Ален Зекиров, сега веќе поранешен телохранител на шефот на УБК, Сашо Мијалков. Зар се срами од овие свои ангажмани!?
Назначувањето на Гордана за министер за внатрешни, по победата во 2006 година, беше изненадување. За тоа место на политичката берза најмногу се играше со името на Сашо Мијалков. Како дошло до овој кадровски пресврт, најдобро знае Груевски.
Но, полицијата никогаш немала помлад министер, и уште од понежниот пол. Навистина е активна 24/7. Знае и на терен да дели флаери, во кои се промовираат проектите од нејзиниот ресор, што изгледа и симпатично. Привлекуваше внимание прстенот што го носи на левиот палец. Според некои толкувања, жените носат прстен на палец за да ја означат својата независност и слобода.
Лично, пак, Јанкулоска ја доживувам како зависна од лидерот Груевски. Таа не ми изгледа како креатор, туку како лојален извршител од првиот ешалон на пастирот. Ресорот што го води, по природа на работите, ама и според нашите преродбенички политики, кои се темелат на казни, уште помалку асоцира на слобода.
Нејзиниот стил, барем во јавните настапи, наликува на бирократски, сувопарен „трактат“ на кој – „согласно законот“ му е основната супстанција. Со текот на времето, како што, нели, победите им се редеа во низа, како квасец растеше и нејзината ароганција. Што било да биде прашана за нејзиниот ресор, особено на пратеничките прашања (на интервју оди кај подобни новинари и медиуми, па некакви динамични разговори немала), одговорите се превртуваа во „деновиве пред години“ за лошите оставштини од СДСМ.
ФИНАНСИСКИ ДУБИОЗИ
Особено занимлив е периодот кога ДПМНЕ е опозициска партија, а Јанкулоска е партиски ген-сек. Таа е и шеф на изборниот штаб на изборите во 2006 година, кога како своевидно чудо – за првпат една опозициска структура собра многу повеќе пари од партијата на власт. И така, доаѓаме до првата специфика за нејзиното министерување, за двата предмета во обвинителството, во кое нејзиниот придонес е неспорен. Во кој правец, останува енигма, благодарение на сервилните институции.
Имено, за овие 8 години во јавноста излегоа многу дубиози, токму за парите од изборната кампања во 2006 година. Верувам дека „свети спас“ за Јанкулоска е фактот дека потоа, партијата ѝ беше победник, без оглед што таа стана прв човек на ресорот полиција. И да не беше, расплетот во вакви транзициски недовршени демократии е секогаш таков – врхушката е заштитена согласно законот што таа го толкува.
Имаше неколку истражувачки стории кои јасно го родија сомнежот – како ДПМНЕ собирала пари за изборите во 2006 година. На пример, од списокот на донатори доставен до ДИК, многумина не знаеја колку одвоиле за партијата. Некогашниот студентски лидер, пак, Самоил Малчевски јавно демантираше дека тој, заедно со неговата мајка и сестра, вложиле на партиското конто речиси 10.000 евра.
Да потсетам, годинава и членот на ВМРО-ДПМНЕ од 1990 година, Загорац Тумбовски јавно, преку ТВ Телма тврдеше дека дал околу 80.000 евра на „каса-прими“ за избори. Потоа, во отворено писмо до Груевски, го праша дали заборавил колку средства уплатил на жиро-сметката на АНАЛИТИКО, онаа, де, која Јанкулоска ја изоставува од своето CV. Уште повеќе, Тумбовски ќе наведе дека токму Груевски го „терал да ги носи парите на Јанкулоска“. Ќе повика и на графолошко вештачење, кое би потврдило дека „каса-прими“ е со потпис на актуелната министерка. Саркастично, пак, писмото ќе го заврши со постскриптумот „Осмели се – пријави корупција“!
Следуваше енергичен демант на овие наводи, коишто ги оквалификуваа како тешки клевети. Партијата ќе наведе и дека печатот на „каса-прими“ ливчињата е фалсификат. Патем, ќе ја доведат во прашање и кредибилноста на Тумбовски затоа што е осуден на 6 години затвор. Тоа што полицијата такви, осудени лица главно користи како „загрозени сведоци“ за да осуди некои „неподобни“ лица изгледа е небитно за владејачката партија. Како што немаа етички дилеми кога Љубомир Магаш од балканското подземје го третираа како релевантен извор, ама за можен криминал на Црвенковски и на Фрчкоски.
И тоа не е сѐ на оваа тематика. Во август 2009 година, кога почна судскиот процес за случајот „Изгрев“, колегата Саше Димовски во „Фокус“ објави дека браќата Миладинови биле донатори на ВМРО-ДПМНЕ за изборите во 2006 година со околу 70.000 евра. Димовски тогаш поседуваше повеќе копии од „каса-прими“ на кои имаше печат од ВМРО-ДПМНЕ и сумата што била уплатувана. Но, тогаш овие наводи не наидоа на никаква реакција, ниту кај власта, ниту кај опозицијата.
Сепак, од сето ова, обвинителството отвори предмет само за обвинувањата на Малчевски. Тој бил на распит, но не и неговата мајка и сестра… И толку! Минуваат денови, а ќе биде и „минаха години“, период во кој гарант нема да има сериозна разврска. Ама, нели, песната „минаха години“ продолжува со „без да те забравам ас“. Убедена сум дека еден ден ова досие за дпмневските финансиски кампањи, застарено или не, сеедно, ќе добие логични одговори.
ОПОЗИЦИСКИ ЛИДЕРИ ПОД ПИМ МЕРКИ
Второто досие со кое се мачи обвинителството е она за „АФИС“. Кривичната пријава е од Фросина Ременски, професорка на Факултетот за безбедност, инаку сега е и во раководството на СДСМ под водство на Зоран Заев. За оваа афера во изминативе неколку недели пишуваше „Фокус“. Колегата Љубиша Арсиќ продолжува со новинарската истрага.
Да потсетам кусо, поентата беше: Каде исчезнаа два система за отпечатоци и лични карти? Обвинителството ја истражува сомнителната јавна набавка на опрема за отпечатоци АФИС, која иако била наменета за лабораториите на Факултетот за безбедност, на чуден начин завршила во МВР! Иако се платени три система, во МВР има само еден АФИС! Замислете, никој жив во Македонија не разјаснува – каде завршиле другите два. Дали можноста за користење на системот за производство на биометриски документи значи дека со двата АФИС-а што фалат можеле да се штанцаат лични карти заради изборна измама!? – е прашање од јавниот интерес што „Фокус“ се обиде да го анимира.
Но, доаѓаме до вториот украс на портретот на Јанкулоска – во нејзиното владеење со полицијата, кога таа е носител на изборна листа на ВМРО-ДПМНЕ, под посебни истражни мерки (ПИМ) биле двајца лидери на опозициски партии. При такви, погоренаведени сомнежи за финансирање на изборната кампања на ДПМНЕ во 2006 година, кога Јанкулоска е шеф на изборниот штаб, замислете, на полицијата ѝ биле најсомнителни финансиите на Љубе Бошкоски.
Да бидам искрена, ќе паднев во несвест од толкаво лицемерие. Официјално, и Иво Котевски обзнани дека Љубе бил под ПИМ мерки два месеца пред изборите. Финансиската дупка на истите избори од 3,3 милиони евра на ДПМНЕ до ден денес остана енигма. Освен ветувањето на Груевски дека сѐ ќе биде затворено „согласно законот“. Како – којзнае!
Пред неколку недели, и Заев објави дека има докази дека бил следен и прислушуван за време на изборната кампања на годинашниве парламентарни избори. Фактот дека анестезираната јавност не се возбуди, доволно говори дека ваквите практики, од калибарот на „Вотергејт“, овде се доживуваат веќе како нормални.
Во тој контекст, и третата карактеристика за периодот на министерувањето на Јанкулоска – политички мотивирани апсења и процеси, не покренува желба за менување на ваквиот негативен имиџ за Македонија. Вообичаено, за вакви „клевети“ за политички мотивирани полициски и судски процеси, Гордана како и нејзиниот шеф Никола, гордо се вадат на Уставот, каде што, нели, пишува дека судството е независно. Со оваа гола фраза истовремено потврдуваат дека, согласно нивниот светоглед, и во времето на СДСМ било така. Зашто Уставот беше ист. Или, можеби, се применуваат различни принципи за нив – согласно Уставот, за СДСМ – согласно практиките во живо!
Но, фактичката состојба за македонските соображенија ја обзнани и Викиликс. Прочитавме дека американскиот амбасадор Филип Рикер во 2009 година ја известува централата во Вашингтон дека „Политичкото влијание на Груевски врз судот и полицијата не е тајна“. Тоа, пак, ја става Јанкулоска во улога само на лојален извршител на политиките на лидерот. Впрочем, во првичните дипломатски рапорти, кога новата министерка ги добива сите комплименти од амбасадата на САД, како најпаметна од новиот тим, сепак, е детектирано дека „не се смета дека ќе биде силен играч за клучните политички одлуки“.
ОД „ЦРН СПИСОК“ ДО ЦРНИОТ ПОНЕДЕЛНИК
Конкретно, за првпат, во Извештајот за човекови права на Стејт департментот за 2010 година беше регистрирано, во смисла „постоеле тврдења“, дека властите притвориле три лица од политички причини. Стануваше збор за Душко млекарот, Ѓорѓи Тренковски и доктор од случајот Метастаза“. Така се најдовме во друштво со Белорусија, како единствени европски земји со ваков „украс“. Годините што ќе следат ќе ја потврдат доследноста на Јанкулоска и ресорот што го предводи – да опстоиме на овој „црн список“. Се редеа Бошкоски со Кампања, завршувајќи со колегата Томислав Кежаровски.
Интересни се наводите што ги пренесува Викиликс за апсењето на ексдиректорот на Фондот за здравство, Тренковски. Амбасадата ќе го извести Вашингтон дека настанот бил политички мотивиран и оркестриран од премиерот, за да го казнат Тренковски за тоа што „рекол нешто што не треба, иако тоа го рекол приватно“. Значи, и според овој навод, Гордана е прва виолина во оркестарот на Груевски!?
Според документите на Викиликс, случајот бил толку очигледно политички мотивиран, што американската амбасада во Скопје морала веднаш да реагира кај Мартин Протугер и да побара ослободување на Тренковски од притвор. Според сознанијата на „Фокус“, најголем грев на ексдиректорот на ФЗ бил што не постапил беспоговорно на една од телевизиските куќи со национална концесија да ѝ се префрлат стотина илјади евра на име реклама за успесите на Фондот.
И доаѓаме до четвртиот заштитен знак на министерката – собраниските „одјеци и реаговања“. Млатењето на пратениците, онака крвнички, за црниот понеделник, од страна на полициски лица во цивил со оружје, во нормални држави е СРАМ. Кај нас, е бел понеделник за приврзаниците на Груевски, меѓу кои Гордана е нумеро уно. Верувам дека отстранувањето на новинарите од галеријата на Собранието беше да не ги регистрира сите „бели“ моменти. Тоа што двајца опозициски пратеници, со своите снимки од мобилен телефон ја разголија насилничката драмолетка врз опозиционерите, само малку им ја детронизираше сценаристичката теза дека овие самите си се тепале.
Невидена ароганција засилена од моќта, барем за европски демократски држави, Јанкулоска манифестираше и кога Тито Петковски, како прв човек на собраниската комисија за надзор над спроведување на мерките за следење на комуникациите од страна на МВР и од МО, побара разјаснување за случајот „Кампања“.
„Во кој период е следен и прислушуван Љубе Бошкоски? Дали МВР располага со налог од надлежен судски орган за примена на посебни истражни мерки и доколку постои таков налог – од кој датум е? Кои се причините за барањето посебни истражни мерки?“ – ова беа клучните прашања за кои Петковски побара одговор од министерката.
НАРЦИС, КЛЕВЕТИ И СТАНОВИ
Својствено за ликот и делото на десната рака на Груевски, сосе гордите послушници во улога на пратеници, не добивме никакви одговори, уште помалку логични, за една ваква акција од рангот на „Вотергејт“. Носител на изборна листа на владејачка партија, кој е и прв човек на МВР, да иницира надзор над еден лидер на опозиција, нека биде и согласно законот со судски налог, е скандал во европски држави. Многуте контроверзии, „независното“ судство не дозволи да се разјаснат, исто како и пратениците. Кога вака мазно помина преседанот, уште полесно е тенденцијата да премине во правило – па и Заев да добие таков полициско-судски третман за време на изборите 2014 година.
Инаку, Јанкулоска ја имаше и ретката привилегија да биде конкретно посочена во извештајот на ОБСЕ/ОДИХР за изборите во 2011 година, како конфликт на интерес меѓу нејзиното овластување како министер и нејзините активности како кандидат. Но, ниту вакви „примједби“ не ја „дојмија“. Напротив, секој нареден изборен циклус, ова равенство меѓу партијата и државата јакне во симбиоза. Со други зборови, уво не ја боли за овие „клевети“!
И ако ваквите забелешки од меѓународните фактори не ја потресуваат за да менува нешто, критиките од политичките конкуренти ѝ предизвикуваат душевни болки, за што сведочат и психијатриски вештачења по тужбите за клевета. Колку што се сеќавам, го тужеше Стевче Јакимовски затоа што јавно ја прашал, како успеала да добие стан во 2001 година, кој бил наменет за млади брачни двојки, кога не била во брачна состојба.
На истата тема, станбена, Петре Шилегов треба да ѝ плати 8.130 евра. Го тужеше портпаролот на СДСМ затоа што на прес-конференции јавно прашувал како ги стекнала становите што ги купила откако станала функционер. Мислам дека досега нема тужено новинар, но затоа ќе остане забележено дека во нејзино време новинар заврши во затвор за текст објавен пред 5 години.
За да биде портретот на Јанкулоска целосен, корисно е да се дополни со наодите од психијатриското вештачење. Пред психијатарот, на пример, Јанкулоска себеси се опишала како личност која немала каква било дамка во нејзината професионална кариера и личен живот. Како човек била крајно скромна, работлива и сѐ што сторила, сторила со личен труд, на чесен начин, немајќи притоа никаква помош од други. Патем, во психијатрискиот запис стои дека е нарцисоидна личност.
МВРО-ДПМНЕ
И последниот имиџ кој Јанкулоска го захефта на МВР, а со тоа и себеси – го претвори ресорот во МВР-ДПМНЕ. Да, некои соопштенија повеќе наликуваат на Центарот за комуникации, отколку на едно сензибилно министерство. Не се сеќавам дека во овие 24 години, МВР давал толкав партиски шмек во некои соопштенија, како во овие 8 години. Кога покренаа кривична пријава против Бучковски, а траеја натегањата за одземање на неговиот пратенички имунитет, МВР одби да одговори на некои јавни прашања од еден, сепак, поранешен премиер. Реакцијата беше дека не комуницираат со „лица од крим-евиденцијата“.
Или, куриозитетот со апсот на Заев за случајот „Глобал“. Откако неколку месеци пред вистинскиот апс, на сајтот на МВР осамна акцијата за злосторничката група на струмичкиот градоначалник, ама и кандидат за лидер на СДСМ, МВР ја повлече веста со пу, пу, не важи. Потоа, кога им загусти вистински, даваа платени огласи низ медиумите за криминалот на „лицето З.З.“! Уште тогаш го прогласив ова за моделче од модната сезона зима – пролет 1948-49!
Во интервјуто што го даде за „Утрински весник“ годинава, пак, Гордана открива уште еден дефект во нејзините, ама и партиските поимања на демократијата. Тоа што граѓаните на 7 последователни избори ги поддржале нивните политики било показател за нејзината и нивната успешност. Според оваа логика, Хитлер бил врв на успешни политики. Политичката филозофија дури ќе ја срочи како „многу прецизна: бескомпромисна и неселективна борба со криминалот“. Наспроти сите поинакви оценки од меѓународните фактори, ама и од домашните „непријатели“!
Ќе одговори и дека не стравува од одмазда кога ќе замине од функцијата затоа што постапувала „принципиелно без претходни калкулации“, ем законот и мнозинството граѓани биле на нивна страна. Сепак, повторно изумува дека мнозинството е променлива категорија. Кога ќе го изгубат мнозинството, односно власта, дури тогаш се случуваат големи „земјотреси“. Секаде, па и кај нас.
Тоа се потврди и кога СДСМ го изгуби мнозинството. Дури тогаш Бучковски, Заев и другите сдсмовски фактори беа сместени во формулациите – злосторничко здружување, како што заштитените сведоци станаа ефикасна законска алатка за Љубе, некогаш министер токму за внатрешни работи, да окапе зад решетки.
Оттаму, познавајќи ги сите историски закономерности, не сум сигурна дури ни дека самата Јанкулоска, „една од најпаметните млади таленти од партијата на Груевски“ како што ќе ја оцени американската амбасада кога стана министер, верува дека сѐ ќе биде спокојно кога ќе стане бивша.
За ексамбасадорката МИЛОВАНОВИЌ, 2006 година:
ЈАНКУЛОСКА Е ЕДНА ОД НАЈПАМЕТНИТЕ МЛАДИ ПОЛИТИЧКИ ТАЛЕНТИ НА ВМРО-ДПМНЕ!
Првата нова влада на премиерот Никола Груевски, избрана во август 2006 година, сосема разбирливо, била од особен интерес и за Амбасадата на САД во Скопје. Каблограмот (06SKOPJE779) со наслов „Млади технократи доминираат во новата владина постава“, објавен на „Викиликс“, го потпишала поранешната американска амбасадорка Џилиен Миловановиќ и до Стејт департментот го испратила на 30 август 2006 година. Новата владина постава, наведува таа, „е составена од претежно млади, ентузијастички и доброобразовани „триесет-и-нешто“ технократи, некои од нив без какво било значајно бирократско искуство“, што на Груевски „веројатно ќе му обезбеди поголема контрола врз министрите“, кои ги оценува како „релативно зелени“ (млади, неискусни – н.з.).
Мошне интересно е мислењето на амбасадорката Миловановиќ за новиот министер за внатрешни работи Гордана Јанкулоска. Таа е „една од најпаметните млади политички таленти на ВМРО-ДПМНЕ“, смета амбасадорката. Откога ги наведува основните биографски податоци, нагласува дека „има силни менаџерски и организаторски вештини“, но и дека „нема полициско или искуство во извршувањето на законите“. Во спомнатиот Каблограм, Миловановиќ истакнува дека „таа е лице од највисока доверба на Груевски“, но, сепак, „не се смета дека ќе биде силен играч за клучните политички одлуки“.
За ексамбасадорот РИКЕР, 2009 година:
ПРИТВОРОТ СТАНА АЛАТКА ЗА СОЗДАВАЊЕ КЛИМА НА СТРАВ
„Политичкото влијание на Груевски врз судот и полицијата не е тајна. На ваков начин Груевски и неговиот внатрешен круг од ВМРО се обидуваат да воспостават партиска дисциплина и да ги задушат различните мислења. Апсењата со голем публицитет вршат притисок на политичката елита за да се воздржи од критикување на владата.
Обично апсењата се случуваат на улица, со медиуми во „случајна“ подготвеност. Притворот, пак, им е ефикасна алатка, со која се создава клима на страв, затоа што не само што ќе заклучи некого во затвор најмалку 30 дена, туку и предизвикува непоправлива штета на нивниот углед. Потоа ваквите тактики ѝ се продаваат на јавноста како доблесни владини напори против корупцијата, што помогна во задржување на поддршката на јавноста за овие навредливи акции“.
Во овие поенти од депешите што ги објави Викиликс, а ги испраќал амбасадорот Филип Рикер, јасно е детектирано дека Груевски е тој што има влијание врз полицијата и судството. Гордана е само извршител. Ден по изборите, на 6 јуни, Гордана даде уште една потврда на извештаите на Рикер. Приредија спектакл со апсењето на најжестокиот критичар на „петчлената банда на Груевски“, како што ги опишуваше Бошкоски во изборната кампања.
За НИКОЛА МЛАДЕНОВ:
ШТО Е ЧИСТО, А ШТО ДОКУМЕНТИРАНО!?
Во врска со трагичната смрт на основачот на „Фокус“, колегата Никола Младенов, се случи несекојдневен преседан. Заедно одржаа прес-конференција министерката Јанкулоска со врвот на судската власт и на обвинителските фактори. Поентата на овој собир беше дека сѐ е „согласно законот“. И во едно интервју таа ќе ја потенцира чистотата на уделот на МВР:
„Полициски случајот е целосно чист и документиран… Не велам дека некои поединци не ги интересираат информациите со кого контактирал, со кого соработувал, но во отсуство на каков било сомнеж и при фактичка состојба која целосно и неспорно укажува дека станува збор за сообраќајна несреќа, не гледам врз база на што органите на прогонот би отворале кривична истрага“.
Убедена сум дека ќе дојде ден кога ќе стане ДОКУМЕНТИРАНО што било целосно ЧИСТО! Толку!
ГИ ЗНААТ ТУЃИТЕ РОДНИНИ, НО НЕ И СВОИТЕ!
Кога МВР, без јавен оглас, на неопределено време вработи близок роднина на Боркица Груевска, сопругата на премиерот, Јанкулоска брилираше. Министерката што ги знае сите роднини на сдсмовците, та и платени огласи партијата дава за вакви шеми, тогаш објасни дека во МВР работеле близу 12.000 луѓе, па таа не можела да знае кој на кого му е роднина. Инаку, информацијата ја објави СДСМ, со сигурно многу повеќе од над 12.000 членови, поткрепувајќи го тврдењето со документ од Агенцијата за вработување со датум од 17 февруари 2011 година.
УТЕШИТЕЛНО ПРЕДИЗБОРНО
Јанкулоска можеше да се види во најразлични предизборни сеанси. Беше на пример во улога на „дијазепам“, кога верно следена од ТВ камерите одеше да го теши нивниот лик од изборниот спот што го оставила жена му, а Бранко го исмејувал. Но, постизборно, кога се обидоа да скријат дека за време на нивната славеничка еуфорија е убиен Мартин Нешкоски, партијата испрати делегација во домот на Нешкоски за да го убедуваат семејството да не кажува дека „државата им го уби синот“!