Ако кучињата се најдобри пријатели на човекот, зошто партиите да не бидат најдобри пријатели на народот?

Зошто да не можат? Можеби одговорот лежи во објаснувањето кое во текот на Студената војна го давале американските дипломати за секој диктатор кого го поддржувале само затоа што била на нивна страна во судирот меѓу двата блокови.

Тој можеби е кучкин син, ама сепак е наш кучкин син, велеле редовно тие.

Многу верни партиски следбеници баш така ги правдаат и лудостите на нивните омилени партии и лидери. Можеби лидерот е кучкин син, ама барем тој е мој кучкин син, си велат тие.

Пишува
Нено БОГДАН

ЦЕЛИОТ ТЕКСТ МОЖЕ ДА ГО ПРОЧИТАТЕ ВО НАЈНОВИОТ БРОЈ ОД НЕДЕЛНИКОТ “ФОКУС” КОЈ ШТО МОЖЕТЕ ДА ГО КУПИТЕ И ВО ЕЛЕКТРОНСКА ФОРМА НА ОВОЈ ЛИНК