Смртоносниот напад во Истанбул, за кој Турција ја обвинува ПКК, може да ја натера Анкара да ги следи заканите дека ќе ги нападне групите во Сирија кои ги смета за терористички.
Уште во јуни годинава , турскиот претседател Ердоган изјавуваше дека се планира нова турска воена операција и дека ќе ги таргетира регионите во близина на сириско-турската граница, како што се Кобане (Ајн ал-Араб), Тал Рифат и Манбиџ, кои се под контрола на курдските сириски демократски сили. SDF).
Сепак, иако операцијата во тоа време изгледаше неизбежна, таа не беше започната, а Русија, Иран и Западот извршија притисок врз Анкара да се откаже од неа.
Бомбашкиот напад во Истанбул во неделата предизвика шпекулации за тоа дали Ердоган ќе ги претвори предупредувањата во акција.
Турските власти велат дека резултатите од прелиминарната истрага за нападот, во кој загинаа шест цивили на авенијата Истиклал, најпрометната и најпопуларна туристичка област во Истанбул, укажуваат дека акцијата ја извеле на ПКК и Единиците за заштита на народот (СДФ)
ПКК е означена како „терористичка група“ во Турција, како и во САД и ЕУ, но СДФ, меѓу другото, ја ужива поддршката на САД, поради заедничката борба против силите на исламската Државата Ирак и Левантот (ИСИЛ).
Наводното признание на осомничениот бомбаш ги зајакна аргументите на оние кои се залагаа за воена операција.
Сиријка Деир Аз Зор, наводно, изјавила дека два месеци пред нападот била обучена од ЈПГ во сирискиот град Манбиџ, друга цел на турската воена операција.
ПКК негираше дека учествувал во нападот, велејќи дека нема да има за цел цивили, и покрај историските факти за спротивното.
Во услови на зголемено националистичко и антисириско расположение пред изборите во Турција во јуни 2023 година, турскиот министер за внатрешни работи Сулејман Сојлу рече дека Анкара ќе се одмазди за нападот во Истанбул , што ја зголемува можноста за воен упад во Сирија.
Но, на теренот, има и други силни играчи вклучувајќи ги САД, Русија, Иран и сириската влада.
„Анкара секогаш се надеваше дека сите страни ќе постигнат договор за воената операција во северна Сирија, но ниту една од станите не се согласуваше за тоа, особено не САД“.
САД, сојузникот на Турција во НАТО, се наоѓаат во позиција да балансира обидувајќи се да ја одвратат Анкара да не ги нападне курдските групации од СДФ, а во исто време ги разбира безбедносните грижи на Турција.
Вашингтон тешко може да се спротивстави на правото на Турција на самоодбрана, но но сепак реакциите на САД и ЕУ се засноваат на нивните национални интереси велат западните аналитичари.
Според воените проценки на Турциа воените операции против ПКК и нејзините поврзани групи веќе вродија со плод, не само во Сирија, туку и во Ирак.
Турската војска смета дека присуството на ПКК во Ирак речиси исчезнало, што е резултат на турските операции на северот на таа земја.
Но како што стојат сега работите Анкара нема да започне операција во Сирија додека не ја заврши постојната кампања во Ирак.
Наместо тоа, се очекува ограничените напади врз курдите во Сирија да продолжат додека не се започне операција од поголем обем.
