Парламентарното мнозинство, составено од пратениците на СДСМ И ДУИ, денес гласале против носење на овие измени на на Законот за заштита на децата, поднесен од пратениците на Левица по скратена постапка.
Станува збор за предлог за менување, односно зголемување на посебниот додаток од 5.021 денари на 10.042 денари, посебниот додаток за самохран родител кој има дете со попреченост до 26 години од 7.531 да се зголеми на 15.063 денари, и пoсебниот додаток за материјално необезбедени родители, кои се корисници на гарантирана минимална помош за деца кои имаат попреченост до 26 години, од 6.276 денари да се зголеми на 12.552 денари.
-Со 31 глас ЗА, 47 ПРОТИВ и 1 ВОЗДРЖАН овој предлог не беше изгласан во Собранието на РМ – извести пратеникот Борислав Крмов.
Родителите на децата со попреченост не го кријат своето разочарување од одлуката да продолжат да се борат за достоинствен живот на своите деца со попреченост со 5.021 денари месечно.
Во разговор за ,,Фокус” дел од нив појаснуваат дека државата нема слух за овие лица.
Потсетуваат дека во повеќето општини нема ниту дневни центри каде би можеле да ги остават децата на чување и да најдат работа, па според тоа еден од родителите, најчесто мајката, е принудена да остане дома да се грижи за своето дете.
-Со една плата и помош од 5.021 денари, дали воопшто има потреба да се појаснува како се живее? На нашите деца им е потребна дополнителна помош, во вид на терапии, зборуваме овде за разни суплементи во исхраната, медицински помагала и справи, физиотерапија, логопед… Сето тоа ние сами го обезбедуваме.
Не зборуваме за болест, туку за доживотна состојба со која ние мораме да живееме, а подобрување е единствено возможно доколку соодветно се работи со детето и се третира. Со оваа сума, за која нашите пратеници сметаат дека е доволна, што попрво да се плати? – прашуваат родителите, кои пред две недели протестираа пред законодавниот дом и бараа достоинствени услови за живот на своите деца.
-Станува збор за најранливи категории, кои за жал, немаат свој глас. Родителите и освестената јавност се гласот на овие деца. Но, како што поминува времето, се поголем број од родителите се разочарани и веќе помирени со својата тешка судбина. Не смее да се дозволи во едно освестено општество децата со попреченост да живеат од милостина – ни раскажа мајка на дете со церебрална парализа, разочарана од односот на државата кон овие лица и нивните семејства.
Вики Клинчарова