Се јавија ќерките чии родители ги нарекуваат „сине“ – еве какви се „последици“ остава тоа

by Fokus

„Не е реткост родителите да им се обраќаат на ќерката со „Сине мој“. Таквиот родител вели: Те сакам како да си мој син.

Ако ќерката мора да биде „син“ за да биде сакана, тогаш се изразува културно вкоренета дискриминација на женските деца. Единствено правилно е секое дете да биде сакано без разлика на полот“, напиша своевремено психотерапевтот Зоран Миливојевиќ осврнувајќи се на традиционалната култура која повеќе го цени синот, поточно – најстариот син.

И денес не е невообичаено родителите во регионот својата ќерка да ја нарекуваат „син“, колку и да звучи чудно некому однадвор. И како им звучи на ќерките? Токму тоа прашање беше поставено на Редит: „Ќерки, како се чувствувате што ве нарекуваат „сине“?

Многу ќерки одговориле и, како што се испоставува, тие воопшто немаат проблем со тоа, ниту пак чувствуваат „дека нивните родители всушност сакале машко дете“, како што некои сакаат да ја толкуваат оваа појава, а што се однесува до „последицата“ – само споменуваат дека веројатно и самите ќе ги наречат своите ќерки „синови“.

„Што знам, за мене „сине“ некако секогаш беше родово неутрално во тој контекст“.

“Зошто ова?” „Син“ не е злонамерен или ништо друго. Едноставно навика кај народот. Не обидувајте се да го оттуѓите ова од народот“.

„Па што друго да ме вика мајка ми? Нема замена“.

„Тоа стана синоним за дете, постарите не гледаат проблем во тоа, помладите забележуваат, но така е и толку“.

„Мајка ми ме вика сине, а не ни знае на што е навикната покрај нејзините два постари сина, па и ме прекрсти во свој син. Лично, не ми пречи, дури и смешно ми звучи повеќе како ќотек“.

„Слатко ми е. Тоа што некој го кажа, за мене е родово неутрален збор. Ниту на мене ниту на сестра ми никогаш не им било кажано дека би сакале да бидеме машки, ниту еднаш, важно им било само да сме здрави. Без мизогинија или во што и да нè убедуваат мрзливите родови студии“.

„За мене тоа `син` е некако симпатично и сакам кога некој ми го кажува тоа. Моите родители никогаш не ме нарекувале така, но јас тоа го поврзувам со нешто позитивно“.

„Лично не ми е гајле, сама сум и мама и тато ме викаат син, никој никогаш не сакал машко дете, мислам дека воопшто нема некоја скриена порака, тоа е само дел од говорот. И јас очекувам девојче, разбирам дека истото ќе ја викам и пак ни маж ми ни јас не сакавме момче. Затоа, само опуштете се“, се дел од одговорите.

Поврзани новости