Само среќата ги спасила дел 356-те патници и членови на екипажот кои имале несреќа да патуваат во возовите кои се судрија доцна вечерта на 28 минатиот месец.
Во принцип, силите што се вршат врз човечкото тело во моментот на судир на возила што се движат со брзината на конкретните возови во Темпи се толку големи што оставаат малку простор за преживување.
Како пример, ако претпоставиме дека патнички автомобил – т.е. подвижен медиум со дел од масата на возот – се судри со друго подвижно или неподвижно тело додека се движи со брзина од 160 km/h, патник со тежина од 70 kg доживува моментален притисок еквивалентен на 176,2 тони, пишува грчка „Прототема“.
Во случај да стави појас – нешто што не важи за возовите – силината од судирот е значително намаленоа, на 35,2 тони.
Повторно, сепак, останува смртоносно високо. Тоа е теоријата – и секако е доволно да се види дека грешката во насочувањето на воз води директно до масовно губење на човечки животи.
Надвор од законите на физиката, сепак, патниците од воз кој е на погрешно место во погрешно време, во суштина се отпишани и само со милоста на судбината можат да излезат живи. Бидејќи возовите, како средства за фиксна траекторија, можат да се судрат само директно, што ја мултиплицира материјалната штета, деформацијата на конструкциите и со тоа заробувањето на патниците, како и можноста за пожар, експлозии, велат познавачите.
Затоа во Темпи не требаше да се случи човечка грешка. И токму затоа системот за управување и контрола на возниот сообраќај мораше да биде опремен со сите сигурносни вентили, сигнализација, автомати за рано предупредување за каква било аномалија во мрежата.
Зошто сето ова, во 2023 година, го нема на грчките железници и навистина на централната линија што минува поголем дел од земјата, е прашање кое поставува болни прашања за кои се бараат јасни одговори.
Зашто, на крајот, несоодветноста на инфраструктурата се покажа како критичен фактор, кој одигра пресудна улога во предизвикувањето на незамисливата трагедија кај Лариса, пишува грчкиот медиум.
Потрагата по вистината за тоа што е виновно за сегашната, примитивна – барем во дел од мрежата – состојба на грчките железници, само по себе е сложен предизвик.