Од осум часот изутринава во Франција се отворени гласачките места. Во првиот круг од изборите има речиси 6.300 кандидати за 577 пратенички места во Националното собрание. Оние кои нема да бидат избрани денеска, за да влезат во вториот круг на 19 јуни треба или да бидат на првите две места во нивната изборна единица или да ги добијат гласовите на најмалку 12,5 отсто од запишаните гласачи.
Во добар дел од прекуокеанските територии веќе се гласаше вчера.
Речиси 6.300 кандидати се борат за 577 места во Националното собрание, односно 20 отсто помалку од 2017 година, ова особено се должи на договорот на левицата, која настапува под етикетата Нупес (Бунтовна Франција, Социјалисти, Комунисти, Зелени).
Најавеното масовно воздржување на гласачите би можело да арбитрира во трката меѓу шефот на државата, Емануел Макрон, и , Жан-Лук Меланшон, кој беше трет на претседателските избори и сега е лидер на левицата.
Заедно, макронистичката коалиција што ги обединува Републиката во марш, Хоризон и МоДем , се чини дека е загрозена од левичарскиот сојуз Нупес (Нов народен, еколошки и социјален сојуз). Додека крајната десница, Националниот собир (РН) на Марин Ле Пен покажува умерени амбиции.
Воздржаноста од гласање на законодавните избори постојано се зголемува од изборите во 1993 година, зголемувајќи се од 31 отсто на 51,3 отсто во 2017 година. Тоа првенствено ги погодува младите луѓе и работничката класа.
Доколку Емануел Макрон добие само релативно мнозинство, тој би бил принуден да преговара со другите парламентарни групи за да ги одобрат неговите закони. Таква ситуација веќе имаше во 1988 година, по реизборот на Франсоа Митеран. Неговиот премиер, Мишел Рокард, тогаш мораше макотрпно да составува ефемерни мнозинства за секој проект. Тој, исто така, често прибегнуваше кон член 49-3 од Уставот, процедура која дозволува усвојување без гласање на текст на закон, чија употреба оттогаш е ограничена.
Доколку „Нупес” на Жан-Лук Меланшон освои апсолутно мнозинство, на Емануел Макрон ќе му бидат одземени практично сите овластувања.
-Тој веќе нема да биде политичарот кој ќе ја одредува политиката на нацијата, туку мнозинството во Националното собрание и премиерот кој ќе дојде од победникот, изјави Доминик Русо, професор по Уставно право на Универзитетот Пантеон-Сорбона. Токму со оваа цел на ум Жан-Лук Меланшон постојано повторуваше дека сака да ги направи овие законодавни избори „трет круг” што ќе му овозможи да биде „избран за премиер”.
Вклучувајќи ја и премиерката Елизабет Борн, петнаесет членови на владата се во трка за пратеничко место и ќе мора да ја напуштат извршната власт во случај на пораз, во согласност со непишано правило, но веќе применето во 2017 година од Емануел Макрон.
Откако Марин Ле Пен собра повеќе од 41отсто од гласовите во вториот круг на претседателските избори, Националниот собир стравува дека ќе биде оставен зад Нупес и Заедно!. Сепак, тој се надева дека ќе добие меѓу 20 и 40 пратеници, наспроти осумте избрани во 2017 година, и на тој начин ќе формира пратеничка група за прв пат од 1986 година.