Односите со Македонската православна црква не се добри, туку се братски. Автокефалноста на Македонската православна црква, барана и добиена на канонски и традиционален начин, во дијалог на братска љубов лишен од политички притисоци и скриени утилитарни цели од која било страна, никогаш не треба да плаши, туку напротив да нè радува секој од нас, вели во божиќното интервју за српскиот весник „Политика“ српскиот патријарх Порфириј на прашање како ги оценува односите со Македонската православна црква-Охридска Архиепископија (МПЦ-ОА), откако добила автокефалност од СПЦ.
„Дозволете ми да додадам личен впечаток. Колку и да сум во Македонија во последно време, ме примија на таков начин што чувствував дека не сум гостин. Сигурен сум дека така се чувствуваат архиепископот Стефан, неговите владици, како и сите наши браќа Македонци кои доаѓаат во Србија. Немаме ништо поблиску. Да негуваме пријателски и братски односи со сите, особено со оние кои ни се најблиски во сè, да не ги расипуваме“ – вели патријархот Порфириј.
Според патријархот, најважното е дека по воспоставувањето на евхаристиското и канонското единство, на кое му претходело доделувањето на автокефалноста, а потоа и со самиот чин на доделување таков статус, како што вели, двете цркви не се дистанцирале и разделиле, туку на подлабок суштински и егзистенцијален начин, станале поблиски и обединети.
„Живеејќи и споделувајќи во полнотата на црковното искуство и заедништво, како членови на Едната, Света, Соборна и Апостолска Црква, со радост и надеж гледаме како меѓусебните односи на МПЦ и СПЦ се развиваат и ги даваат своите први плодови. Нашите свештеници богослужат заедно, нашите образовни институции развиваат активна соработка, личните пријателства се создаваат и продлабочуваат, тие ги здружуваат силите за поактивна и поефикасна мисија во современиот свет и проблематичниот простор на Балканот каде што живееме заедно. Јасно е дека сето тоа не поминува без злонамерни критики, разни обиди да се искомплицира ситуацијата и да се отежнат односите“ – рече Порфириј.
Тој смета дека никогаш не смееме да го изгубиме од вид фактот дека на многумина би им одговарале недоразбирањата и конфликтите меѓу Србите и Македонците.