Интервјуто е објавено на 26 јануари, 2018 година во неделникот „Фокус“ во бројот 1164
По подолго време, фронтменот на групата „Меморија“, Петар Георгиевски – Камиказа одлучи јавно да проговори за успесите и за сопките во неговата кариера. Во интервју за „Фокус“, сопственикот на фирмата КЛС раскажува за наместените тендери во културата, во делот на организација на настани, за компанијата што редовно победува, за нејзините конекции и со ВМРО-ДПМНЕ и со СДСМ.
Георгиевски е дипломиран артист со стаж во Суботичкиот театар и повеќе улоги во неколку телевизиски остварувања. Како музичар, пак, може да се пофали со пет авторски албуми на бендот „Меморија“. Од 1995 до 2006 година е во МРТВ, како уредник на забавната редакција на музичката продукција, а потоа и како помошник генерален директор за програма.
Разговарала Јадранка КОСТОВА
ФОКУС: Долго време ве немаше и кога дојде „живот за сите“, одржавте маестрален концерт на „Меморија“. Каде бевте овие 12 години, што правевте?
ГЕОРГИЕВСКИ: Последните 6-7 години се „занимавав“ со успешна аматерска атлетска кариера. Почнав да трчам полумаратони и маратони насекаде низ светот за да можам да си ги исчистам баговите во главата што ми ги создадоа сите овие претходни години од живеењето. Кога наполнив 50 години, тоа значи пред 6-7 години, малку повеќе се свртев кон себе. Мојата фирма КЛС во овие 11 години претежно живееше од креатива и целосно осмислување и организација на настани, бидејќи тоа е нешто што за другите е непознаница, па така успеавме да ги пребродиме овие кризни години.
ФОКУС: Кога велите „кризни години“, што подразбирате под тоа?
ГЕОРГИЕВСКИ: Голем дел од работата во нашата област е во директна надлежност на институциите и организациите на културата под државна капа. Во годините кога увидовме дека и покрај квалитетот што е потврден од многу наши клиенти, фестивали надвор од Македонија (Сараевски џез фестивал, Мјафт-Албанија, Нишки џез-фестивал…), како и последниот концерт на „Меморија“, кој според сите оценки ги достигна светските стандарди, сепак не ни успеа ниедна варијанта да проработиме со државните институции, едноставно се откажавме од обидот за работа со државата.
НАМЕСТЕНИ ТЕНДЕРИ
ФОКУС: Зошто немавте шанси да работите со државата?
ГЕОРГИЕВСКИ: Во 99 отсто од проектите не можевме ни да припариме поради условите што се диктираа и тендерите што беа однапред наместени. Но, кога пред три години син ми магистрираше со десетка на државниот љубљански Економски факултет на англиски јазик, донесе нова свежина во компанијата. Ми вели, сега ќе почнеме да ги добиваме сите тендери, само остави јас да си ја работам работава како што знам и како што ме научија на факултет, цените да ги намалиме и сѐ ќе биде како што треба. Се обидов да му објаснам дека веќе сме го пробале тоа, но за да не го обесхрабрам, тргнавме во освојување на невозможното.
ФОКУС: И не успеавте?
ГЕОРГИЕВСКИ: Сите тендери што Христијан се обиде да ги добие, ги изгубивме без разлика што ние сме апсолутно по бонитет една од водечките компании во нашата дејност, секогаш одново измислуваа некои нови критериуми и правила на оценување, па така лека-полека, Христијан почна да губи надеж. Еднаш-двапати и се жалевме на комисиите, на негово инсистирање, но ништо не успеавме да смениме, и на крајот кренавме раце, па се свртевме кон пазарите на соседните земји, каде што делумно успеавме да ја покриеме неможноста да работиме во сопствената држава.
ФОКУС: Зошто не тужевте, зошто не излеговте во јавноста?
ГЕОРГИЕВСКИ: Времето нѐ газеше од ден за ден. Ќе ти останат и другите работи недовршени ако во тоа време се занимаваш со правниот систем, за кој е познато како функционираше. Воопшто не ми е криво што сум го изгубил тоа време по тие тендери, криво ми е дека го „изгубив“ Христијан и неговиот ентузијазам, бидејќи јас како татко сметав дека ќе продолжи со успешна работа во семејната фирма.
ФОКУС: Се разочара ли син ви од „бизнис“ климата овде?
ГЕОРГИЕВСКИ: За жал, неговото разочарување беше големо, а јас му реков дека треба да се свртиме кон директната продажба како опција, а клиентите ќе знаат да ја препознаат професионалноста на нашата компанија. Тоа во неколку наврати му успеа, но не доволно за да го задржам во Македонија. Ете затоа сега најмногу проговорив, за да не ги изгубиме и другите деца и да им го убиеме ентузијазмот и сонот за подобра Македонија. Христијан замина во Америка, во Конектикат и сега работи како асистент менаџер за „ивенти“ во најголемото казино, во кое се вработени 11.500 луѓе. Јас вложувам сериозни напори тоа негово патешествие да заврши и да го вратам назад во татковината…
ФОКУС: Од што живеевте овде ако не сте добивале тендери? ГЕОРГИЕВСКИ: Како што пред малку реков, малку се преигравме во компанијата, а во еден момент ќерка ми Кристина донесе нова свежина со организација на свадбени прослави и на тој начин придонесе да не се почувствува драматично разликата од претходните години. Со други зборови, точно нејзината интуиција и снаодливост ѝ помогнаа на компанијата во најтешките моменти да опстане.
ОСМИСЛЕНИ МАХИНАЦИИ
ФОКУС: Но, сепак, синот ви заминал.
ГЕОРГИЕВСКИ: Јас не сакам да го гледам тоа како заминување! Тоа го третирам како привремена работа на „дошколување на карактер“ и добар мотив да научи малку како функционира еден сериозен капиталистички систем.
ФОКУС: Како функционира кај нас системот со вашата дејност?
ГОРГИЕВСКИ: Има една компанија, која се вика ДВД Пет и која ги доби сите тендери на културните институции и фестивали, почнувајќи од Универзална сала, преку МНТ, МОБ, Охридско лето и сите други.
ФОКУС: Тоа е договарање во четири очи или учествувате сите, па секогаш таа фирма победува?
ГОРГИЕВСКИ: Нема што да учествувате на нешто што е договорено.
ФОКУС: Од каде знаете дека е договорено?
ГЕОРГИЕВСКИ: Е па како, ако ги добиеш сите тендери, не е договорено? Ќе остане некој прозорец, едно нешто ќе остане и за другите. Но, овде ништо не остана за никој друг. Тоа во суштина наликува на културна мафија, која е невидлива. Сумите не се преголеми. Се работи за околу два милиони евра годишно, пари со кои можеше достојно да се презентираме пред домашната и светската јавност доколку сите културни манифестации не беа покривани од една компанија, која работите ги завршуваше под сите технички стандарди и критериуми.
ФОКУС: Груевски сакаше блештаво, големо, мегаломанско, зошто во врска со такви некои „ивенти“ би одел на осреден квалитет?
ГЕОРГИЕВСКИ: Многу просто. Кога сакаше да биде блескаво, пулените на Груевски земаа фирми од надвор, т.е. од соседна Србија, кои имаат сметки во даночните раеви. И види чудо, повторно ДВД Пет како домашен подизведувач. Без разлика дали е изведувач или подизведувач, повторно на терен истата компанија. Значи, сите махинации добро ги осмислиле. Кога не можеа да се справат со потпросечниот квалитет, напомош доаѓаа браќата од Србија. Ние што можевме да одговориме со сето свое знаење и техничка опременост повторно бевме… како доказ, еве го последниот концерт на „Меморија“, кој е оценет како светски од секој аспект: организација, озвучување, светло, видео и сѐ што прави една приредба да биде на врвно ниво. Арно ама…
ФОКУС: Споменавте културна мафија. Кога се создаде таа?
ГЕОРГИЕВСКИ: Тоа е уште од времето на Дом на млади, од времето кога беа зачетоците на македонската поп и рок-музика, во доцните 1970-ти и почетокот на 1980-тите години на минатиот век.
ФОКУС: Вие тогаш бевте во младинска организација?
ГОРГИЕВСКИ: Да, бев советник за култура на три тогашни претседатели на Градската младинска организација. Еден од нив ме предложи за вработување во тогашниот Дом на млади како извршен продуцент за настаните. И покрај сите можни препораки што ги имав од претходните претседатели, истата таа културна мафија, која тогаш почна да се гради на чело со Мирко Стефановски, направи сѐ преку тогашниот Социјалистички сојуз, кој беше над Младината, да не можам да припарам во Дом на млади. Без разлика што во тоа време имав еден куп признанија за сработеното преку организирање на Денот на младоста, Млад отворен театар и еден куп други активности со кои сум придонел за збогатување на културниот живот во земјава. Тогаш сум имал 22-23 години и бев студент на Факултетот за драмски уметности.
ЛЕСНО МИ ЛЕПЕА ЕТИКЕТИ
ФОКУС: И не се вработивте во Дом на млади?
ГЕОРГИЕВСКИ: Направија сѐ за да не ме примат на работа. Овој ист лик подоцна стана директор на Скопско лето или како тогаш се викаше Културно-просветна заедница на Скопје.
ФОКУС: Која е конекцијата на Мирко Стефановски со ДВД Пет?
ГЕОРГИЕВСКИ: ДВД Пет, всушност, е компанија, која произлезе од Скопско лето кога директор беше Мирко Стефановски. Првите пари за техника ги добија во времето кога Ристо Пенов како градоначалник им даваше пари за одржување на Скопско лето, ама и за купување техничка опрема. Едната година, чинам, осум милиони денари, другата нешто повеќе. По две-три години техниката ја издвоија од Скопско лето формирајќи приватна компанија, на чело со Здравко Кочишки, вработен во Културно-просветната заедница. Новата компанија со 15-20 милиони денари стартен капитал во опрема можеше да си дозволи на пазарот да понуди цени што се смешни. Потоа, бесплатно ги користеа магацините во МНТ (сега МОБ) со години за време на сите власти, а за последните 11 години, братот на Здравко Кочишки стана директор на техника на МОБ, а претходно работеше на билетарница.
ФОКУС: Но, постојат и други културни институции.
ГЕОРГИЕВСКИ: Е, истовремено, во другите културни институции како Универзална сала, а и Младински културен центар директор беше Гоце Димовски, кој имаше слични манири и, исто така, имаше блиски врски со ДВД Пет и со Стефановски, кој, пак, стана директор на МОБ, благодарение на добрите конекции со Пенов и ЛДП. Кога нашата компанија КЛС требаше да влезе да работи во таа зграда, еднаш во две години ни броеја колку кабли влегуваат и колку излегуваат, нѐ замајуваа со куп формалности. За разлика од нас, ДВД Пет во објектот влегуваше и излегуваше кога и како сака, а внесуваа и изнесуваа што сакаат. Згора на сѐ, истиот директор постојано го нудеше ДВД Пет за соработка на сите надворешни странки, кои го бараа просторот за изнајмување, како приоритет со кој нема да имаат проблеми од никаква природа.
ФОКУС: Добро, но како тие едни исти луѓе допираа до сите политички структури?
ГЕОРГИЕВСКИ: Е па, едниот беше близок до СДСМ, другиот беше близок до ЛДП, а која во тоа време беше во коалиција со ВМРО, значи цело време тие имаа по некој во структурите на власта, се протнуваа на мала врата и успеваа сите овие години да ја држат во потпросечност македонската култура и фестивалите.
ФОКУС: Со кој си близок ти сега?
ГЕОРГИЕВСКИ: Јас не сум близок никогаш со никого.
ФОКУС: Работевте на озвучување во повеќе партиски кампањи на времето барем, сега не…
ГЕОРГИЕВСКИ: Моето последно искуство со политички кампањи е во 2008 година, и тоа е кампањата на Радмила Шекеринска, и тука цврсто решив дека никогаш повеќе нема да се занимавам со тоа. Затоа што, како јавна личност лесно ми лепеа етикети. Ако сум другар со некој од ВМРО – вмровец сум, ако работам кампања за СДСМ – комуњара сум…
КОМУНИСТИЧКА АЛ КАЕДА
ФОКУС: Зар порано не ве етикетирале?
ГЕОРГИЕВСКИ: Да ви раскажам кога работев на кампањата за СДСМ во Прилеп, во 2002 година. Таму се случија немили настани. Имаше пукање, приведување. Многу од овие што се денешни глумци (политичари), големи фраери, бегаа како глувци по грмушките во Прилеп додека ние ја местевме опремата за одржување на митингот. Тој ден, навистина, неколку луѓе испразнија три-четири шаржери над Прилеп и се создаде голема паника. Но, ние си ја завршивме работата и митинг имаше. Шоферот што ја возеше нашата опрема и со години работеше со нас ме замоли за место во комбето на пејачите кои пееја во кампањата, за неговата ќерка и неговиот иден зет да може да се одвезат до Скопје… Му велам, зошто да не! И пејачите дискутирале, леле, да не беше Перо можеби немаше да се случи митингот, алал да му е… Јас едноставно професионално постапив и со целата екипа го завршивме овој ризичен митинг. Да ти испадне тој лик да се вика Миле Јанакиески.
ФОКУС: Зетот?
ГЕОРГИЕВСКИ: Зетот! И он слушајќи ги сите што збореле во комбето, донел заклучок дека јас сум најцрниот комунист. И во одреден момент, 2006, НАТО треба да има самит во Охрид и од таму, по искуството со нашата компанија што имаат работено, бараат техничка поддршка да им биде КЛС. На седница на влада, Миле Јанакиески вели тој не може да работи, тој е комунистичка Ал каеда. За ова може да го прашете Аднан Ќахил, тогаш беше човек задолжен за организацијата на тој самит на НАТО и вика: Перо извини, нема шанси прогласен си за комунистичка Ал каеда. Од тогаш цврсто во себе решив дека некои работи во иднина ќе морам да ги променам.
ФОКУС: Чекајте сега вака, велите дека има културна мафија, лоциравте дека таа одамна се формира, меѓутоа дали во последниве 11 години министерката за култура била свесна дека има културна мафија?
ГЕОРГИЕВСКИ: Таа беше дел од тоа, сите тендери од кај неа произлегуваа. Канческа-Милевска беше школска другарка на сопругата на еден од овие ДВД Пет.
И да ти кажам уште една работа, уште пораритетна, за митинзите на СДСМ. Најсмешната ситуација, новиот што е дојден во СДСМ, да биде новата Наташа Савова, сега има машко име, вели ќе го донесеме озвучувањето што го работел Дејвид Гета во Будва.
ФОКУС: Кој го кажува тоа?
ГЕОРГИЕВСКИ: Роберт Поповски. И кога ќе споменел случајно некој, а бе дај да го земеме Перо Камиказа, истиот ден го исклучувале од штабот. Во истиот штаб поради кој сум бил прогласен за комунистичка Ал каеда, сега кога ќе го спомнеш Перо Камиказа, те исклучуваат од штабот. Смешно!!!
ФОКУС: Зошто?
ГЕОРГИЕВСКИ: Поим немам, навистина не сум паметен.
САКАВ ДА ГО ОТКАЖАМ КОНЦЕРТОТ
ФОКУС: Митинзите на СДСМ истата фирма ги работи?
ГЕОРГИЕВСКИ: Така е, браво! Значи, работи наводно фирма од Нови Сад, а работи истата фирма, фактички донесуваат само опрема и опремата што беше на СДСМ на 16 мај, на 17 мај 2015 беше пренесена на плоштадот Пела за ВМРО-ДПМНЕ. Кога беа најголемите митинзи. Е, сега разликата беше следната – овој на СДСМ беше на ниска бина, беше со половична опрема и изгледаше смешно наспроти митингот на ВМРО-ДПМНЕ, кој изгледаше бравурозно. Јас сето време зборувам од технички аспект.
ФОКУС: Некој намерно го направил тоа?
ГЕОРГИЕВСКИ: Намерно, нормално. И уште една работа, во сите овие години во Македонија постојат не само КЛС и ДВД Пет, постои и Биг саунд, која е блиска до ВМРО-ДПМНЕ, која не успеваше ни блиску да сработи колку што работеа овие. Постои и Инфо медија и еден куп други компании, кои се бореа на најразлични начини да опстојат. Ние успевавме да работиме надвор, во Србија работевме настан за средбата Давутоглу – Вучиќ во хотелот Хајат. Имаме работено многупати во Косово, Албанија, работевме џез-фестивал во Сараево, не работевме Скопски џез-фестивал, работевме во Сараево…
ФОКУС: Како го оценувате министерот за култура, Алаѓозовски?
ГЕОРГИЕВСКИ: Јас со него имав две искуства и пријатно и непријатно. Непријатното искуство е кога како организатори поднесовме барање до Министерството за култура да ги ослободи влезниците за концертот на „Меморија“ од ДДВ, не баравме пари, не баравме ништо да ни платат и добивме одбивање!
ФОКУС: Нели Министерството поддржуваше разни такви концерти?
ГЕОРГИЕВСКИ: Да, поддржувало, а некои од нив и со многу пари…
ФОКУС: Со кое образложение ве одбија?
ГЕОРГИЕВСКИ: Дека тоа е комерцијален настан и дека мора да си платиме. Е тогаш мене ми се залепија клемите, тогаш дојде шпицот во мојата глава, по толку години наталожена нелагодност на еден тон работи и реков: Е сега ќе правам прес-конференција и ќе кажам сѐ!!! Тоа беше некаде во септември и решив да го откажам концертот! Во тој момент се појавува Бени Шакири кај мене во канцеларија сосема случајно и ме гледа полуден од лутина. Ми вели: „Што ти е тебе?“, го гледа писмото од МК и продолжува „Немој да правиш глупости! Ова ќе се реши, биди сигурен, ова е некоја грешка“. Отидовме на кафе и полека заборавив на нервозата и глупоста, која дојде во вид на писмо.
ФОКУС: Зошто мислите дека Алаѓозовски ве одбил?
ГЕОРГИЕВСКИ: Дали старите структури нему му подметнале, дали некој друг му кажал нешто друго на тој министер, едноставно постапил надвор од умот. Затоа што половина и повеќе од ѕвездите што доаѓаат од бивша Југославија, дали е тоа Лепа Брена, Цеца или странските, сите тие се ослободени од плаќање данок, под образложение на организација фестивали. Само македонските бендови плаќаат данок во Македонија! Зар е можно тоа?! За среќа, имавме многу куртоазна средба со министерот и можам да кажам дека човекот се извини и работата се заврши. „Меморија“ доби ослободување од ДДВ.
ВИСТИНАТА Е КАКО ШИЛО
ФОКУС: Па, зошто молчат македонските бендови?
ГЕОРГИЕВСКИ: Затоа што многу ретко некој правел голем солистички концерт. „Меморија“, ДНК, и евентуално уште еден, двајца Мохиканци. Сега да ви кажам нешто. Еве, на нашиот концерт три ипол часа 5.000 луѓе не престанаа да ги пеат хитовите на „Меморија“. Докажавме дека луѓето си ја сакаат македонската музика, дека знаеме да правиме концерти од светски ранг. Вистината е како шило, врти, врти, па ќе излезе на виделина!
ФОКУС: Значи, власта од една страна даваше пари за поддршка на македонската музика, а од друга страна немаше „дешаванка“ низ државава да не се носеа српски и хрватски ѕвезди.
ГЕОРГИЕВСКИ: Сите викаа Македонија, ВМРО, а пееја Аца Лукас, Цеца, Северина... Сега ќе дојдеме до еден круцијален проблем, исто и со едните и со другите. Дојде човек од Струмица и вели „ние ќе правиме Опен аир во Струмица, ќе работиме со твојата опрема, ја добивме Цеца поевтино од Прилеп. Тие ѝ платија 50.000, а ние 40.000 евра. Но, ние немаме многу пари оваа година за техничка поддршка“. Јас дадов некоја цена, која сметав дека е во рамките на можностите. Им реков, штом првпат правите ваков настан треба да се разликувате од Прилеп, Пиво-фест, треба да направите нешто што ќе ги привлече неутралните гласачи, на пример, ако го викнете Стинг, Ерик Клептон и ќе привлечете и Бугари и Срби и цела Македонија ќе дојде кај вас. Од тој ден не ми се јави никој. Не ја разбраа поентата. Секогаш забораваат на тие 30-40 отсто што не ја слушаат Цеца и што не одат на Аца Лукас. Тоа се гласачите што ја одлучуваат судбината на изборите, но кој да слуша? Глувите?
ФОКУС: Зошто не го направивте концертот на „Меморија“ во времето на ВМРО-ДПМНЕ? Може и ќе ве поддржеа финансиски.
ГЕОРГИЕВСКИ: Не го направив тоа во времето на ВМРО-ДПМНЕ затоа што тие сигурно ќе ни дадеа пари, ако побаравме, ама потоа ќе требаше „Меморија“ да свири по митинзи, а ние да членуваме во ГДОМ, во ТРОМ или во СЛОН…, а за што лично?! Ниедна партија не успеа да ја добие мојата „наклоност“, точно поради она што на почетокот го кажав: ни ги бркаат децата од сопствените огништа за грст златници. Срамота!
А концертот на „Меморија“ не се случи кога дојде „живот во Македонија“, туку почна да се подготвува на 12 јануари 2017 година, многу пред да биде познат исходот од априлските избори. Едноставно, оценивме дека тоа е вакуум простор во кој не можат да нѐ злоупотребат и да ни залепат етикета.
НАСЕДНАА ЕДЕН КУП ЛУЃЕ
ФОКУС: Како ви изгледа организацијата на крвавиот „ивент“ од 27 април?
ГЕОРГИЕВСКИ: Од технички аспект, добро организиран настан, во кој наседнаа еден куп луѓе, кои имаа искрена намера, и кои беа изгубени Германци во целата таа ситуација. И на крајот, тие си го добија. Не тие што го смислија настанот. Повеќе нема да го гледаме „Еднооки“ онаков каков што е, за жал. Владо Јовановски, кој лично не го познавам како човек, исклучително го ценам како актер. Има некои работи што ќе ги изгубиме како трајна вредност. Но, секој треба да си сноси одговорност ако за тоа постои објективна причина.
ФОКУС: Добро, ако повикуваш со денови и со месеци да се влезе во Собранието, треба да си свесен дека имаш влијание врз масата…
ГЕОРГИЕВСКИ: Точно тоа што го зборуваш ти, јас, исто така, ќе бев дел од таква поворка бидејќи ќе морав да го одработам тоа за што сум бил платен. За некои луѓе точно знам што мислат, со Борис Дамовски сме другари од пет години, сум растел, сум учел со него. Му ги знам сите развојни линии, знам колку е шашав за одредени работи и колку некогаш работите ги гледа токму така како што и ги претставуваше во одреден момент. Ама некој се сетил од пиарџиите и рекол, да, извади го сега овој и стави го тука.
ФОКУС: За време на СФРЈ работевте како актер во Суботичкиот театар. Зошто се вративте во Скопје?
ГЕОРГИЕВСКИ: Јас работев во Суботичкиот театар кај Љубиша Ристиќ, сум играл со Шербеџија, Кривокапиќ, Соња Савиќ, Ана Костовска, Љуба Тадиќ, сите бардови на тогашното југословенско позориште. Кога се договоривме со некои луѓе дека ќе правиме држава, јас го напуштив тој благодат бидејќи во Суботица имав куќа од 200 квадрати, се вратив во Скопје, се оженив, формирав семејство тука, зашто имав намера да живеам во оваа држава. Бидејќи имаше сериозни индиции да се прави сериозна држава.
ФОКУС: Каква улога сте имале кога велите „да правиме држава“?
ГЕОРГИЕВСКИ: Тогаш имаше еден предлог да бидам нешто многу битно во Министерството за култура во првата влада. Јас седнав и сериозно почнав да пишувам одредени видувања, програма, и кога ја дадов на таа личност, ми рече „а бе што си го пишувал ова, ние ќе ти кажеме што да правиш“. Толку беше од моето занимавање со политика! Повеќе не помислив на таква работа бидејќи мене никој никогаш не ми кажувал што да правам. Можеби не станав најбогат, најумен и најславен, ама одгледав фамилија, со две деца, и останав конзервативен во доменот на тоа како се чува одредена вредност во државата, семејството.
ДИРЕКТОР КАКО ТЕХНОЛОШКИ ВИШОК
ФОКУС: Работеше и во МРТВ. Зошто замина?
ГЕОРГИЕВСКИ: Кога во МТВ ги добив моите пет минути, благодарение на Јане Коџобашија и на Димитар Масевски, на тогашните директори Чашуле и Тихомир Илиевски, во Македонија се случи рок енд рол пролет. Сите можни бендови, кои до ден денес егзистираат и направиле некакви вредности, „Ареа“, „Архангел“, „Санаториум“, „Легенда“, Јаков Дренковски, Џокси, сите издадоа плочи и касети со македонска музика за МРТ. Се направи големо семејство на македонската забавна музика. Скопскиот фестивал го возобновивме, направив ревиски оркестар, тогаш тргна целата работа напред. Се сеќавате, нели?
ФОКУС: Да, се сеќавам ама како да било пред сто години.
ГЕОРГИЕВСКИ: Инаку, јас десет години бев директор на забавната редакција на МТВ. Особено сум горд што на тоа работно место пред мене биле Чешларов, Шпато, Масевски. Потоа се беше… Всушност, Тихомир Илиевски и Љубомир Јакимовски беа последните сериозни генерални директори на МРТВ, понатаму сѐ беше каша-попара. Само пониско, пониско, пониско.
ФОКУС: Си замина сам, доброволно?
ГЕОРГИЕВСКИ: Тогаш бев помошник директор за програма на МРТВ и имав сериозни кавги со директорите за многу програмски работи. Последното мое искуство беше истакнување на табла, со отказно решение, така што можеби бев првиот и последниот помошник генерален директор прогласен за технолошки вишок во МРТВ, без разлика што една година претходно имав дадено отказ на таа функција. Едноставно, цела година немав никакво задолжување, мојот глас едноставно престана да се слуша бидејќи сум бил премногу гласен.
ФОКУС: Во која смисла гласен? Не си постапувал по нечии желби!
ГЕОРГИЕВСКИ: Еве една многу интересна работа за Евровизија, уште еден човек да го спомнеме, тоа е Иван Мирчески. Ми доаѓа со писмо потпишано од двајца директори. Недостасуваше само мојот потпис за да се смени Миланка Рашиќ од местото шеф на прес-центарот за Евровизија и да се назначи тој, Иван Мирчевски. И тоа на четири дена пред да тргнеме за Шведска на Евровизија, каде што пасошите беа пратени три месеци однапред. Зедов писмото, го искинав и му го фрлив. Тој стана црвен, па жолт, ама џабе, на Евровизија со право отиде Миланка.
ФОКУС: И како функционира сега вашата компанија?
ГЕОРГИЕВСКИ: Ќерка ми ја води компанијата, значи за разлика од сите балкански пристапи, таа покажа поголем интерес и поголемо познавање за справување со кризни ситуации, како што е Македонија. Христијан, пак, бидејќи од мал е школуван надвор, повеќе е „ексел-лик“ додека ова бара такви „преметачини“, кои мора да ги издржиш и затоа него ќе го вклучиме тогаш кога некои работи по малку ќе се исправат.
ФОКУС: Ти посакуваш да си дојде, но дали тој посакува?
ГЕОРГИЕВСКИ: Неговиот животен пат е негова лична определба. Мое е да направам сѐ како татко. Такви како Христијан има еден куп деца што му се другари, кои се извонредни и кои се расфрлани насекаде низ светот, сите меѓу себе контактираат, се посетуваат. Тие се деца, но и нашата иднина. Ним треба да им се даде шанса час поскоро. Ако ние успееме да ги вратиме тие деца назад во Македонија, да ги мотивираме да направат семејства и да ги задржиме тука засекогаш – тогаш има иднина за нашата држава.
МАЛТРЕТИРАЊЕ НА СУД
ФОКУС: За време на владеењето на Груевски не сте добивале државни тендери, но добивавте ли инспекции?
ГЕОРГИЕВСКИ: Значи, имавме три инспекции и трите инспекции на моја среќа, без разлика на сѐ имаме извонреден книговодител, поминаа без забелешки. Во меѓувреме ни направија некоја кривична пријава за некои фактури на кои некој друг не платил ДДВ, што по пет-шест години се покажа како невистинито и тоа го добивме на суд, ама со многу малтретирање од секој аспект. Наутро да станеш, да се избричиш и да ти текне дека треба да одиш на суд и да дремеш како…
ФОКУС: Како Груевски сега…
ГЕОРГИЕВСКИ: Е така, со таа разлика што јас немам направено ништо незаконско. Едноставно, ако 20 години постои фирмава, ниту еднаш не сум го променил името, не сум ја променил адресата, не сум го променил телефонскиот број што го имам, не сум променил ништо и самото тоа говори…
КУЛТУРНА ЗАВИСНОСТ ОД ДВД ПЕТ
ФОКУС: Вие сте го работеле Џез-фестивалот во Сараево. А кој го работеше Скопскиот џез-фестивал?
ГЕОРГИЕВСКИ: ДВД Пет. Уште го работи. Не ме прашувај кој го работеше ова или кој го работеше она, бидејќи и сега, уште поголем циркус, еве помина девет месеци од новата влада, и ајде прашај ме кој ги работи настаните во Македонската опера и балет.
ФОКУС: Насетувам …
ГЕОРГИЕВСКИ: ДВД Пет.
ФОКУС: Ѓорге Иванов да им даде орден за културни достигнувања.
ГЕОРГИЕВСКИ: Јас се согласувам, ама за културна зависност на Македонија од нивните технички услуги.
ЧИСТА ШИЗОФРЕНИЈА
ФОКУС: Немавте понуди како „Меморија“ да настапите во нечија изборна кампања?
ГЕОРГИЕВСКИ: Е сега, уште една интересна ситуација. Под мојот балкон се случува митинг на СДСМ. Главните песни што свират се „Македонија“ од „Меморија“, „Оган под ѕвездите“, на митингот на ВМРО-ДПМНЕ главните песни се „Македонија“, „Оган под ѕвездите“… Чиста шизофренија, оди па разбери ги.
А тој што ги направил песните на „Меморија“ не е ни на бина, ниту работи со едните, ниту работи со другите. Но, на крајот од денот за моите години одлично изгледам (малку си ласкам, ха ха), а сега одам малку да истрчам…