Највисоките врвови во светот се изложени на ризик да изгубат до 80 проценти од нивниот волумен до крајот на векот со длабоки последици за милиони луѓе во најлош случај климатски сценарија, предупредуваат меѓународните научници во Непал во новиот извештај.
Извештајот, објавен во вторникот од страна на Меѓународниот центар за интегриран планински развој (ICIMOD), го испитува влијанието на климатските промени на област која се протега на 1,6 милиони квадратни милји (4,1 милиони квадратни километри) од Авганистан на запад до Мјанмар на исток.
Извештајот покажа дека глечерите во регионот на планинскиот венец Хиндукуш и Хималаја се стопиле 65% побрзо во 2010-тите во споредба со претходната деценија, што укажува на тоа дека повисоките температури веќе имаат влијание.
Мразот и снегот во регионот хранат 12 реки кои обезбедуваат слатка вода за две милијарди луѓе во 16 земји, вклучувајќи ги Кина, Индија и Пакистан, и на крајот премногу вода на крајот ќе доведе до премалку, предупредува извештајот.
Истата група објави извештај во 2019 година, кој откри дека дури и во најоптимистичкиот случај, каде што просечното глобално затоплување е ограничено на 1,5 степени Целзиусови над прединдустриските температури, регионот ќе изгуби најмалку една третина од глечерите.
Ажурираниот извештај на групата покажува дека тие проекции оттогаш се влошиле.
Со затоплување помеѓу 1,5 и 2 Целзиусови степени, највисокиот планински регион во светот ќе изгуби 30% до 50% од својот волумен до 2100 година, се вели во најновиот извештај.
Ако светот надмине затоплување од 3 степени Целзиусови, глечерите во Непал и Бутан на источните Хималаи се изложени на ризик да загубат 75% од мразот, а за само еден степен повеќе, тоа се зголемува до 80%, според извештајот.
Според Светската метеоролошка организација, просечната годишна глобална температура блиску до површината за секоја година помеѓу 2023 и 2027 година се предвидува да биде помеѓу 1,1 и 1,8 степени Целзиусови повисока од просекот од 1850 до 1900 година.
Научниците сметаат дека 1,5 степени затоплување е клучна точка на пресврт, надвор од која шансите за екстремни поплави, суша, шумски пожари и недостиг на храна би можеле драстично да се зголемат.
„Во сите три столба на климатските активности – во ублажување, адаптација и загуба и штета – ние сме во застој или одиме на погрешен пат; додека последиците од неактивноста се забрзуваат од ден на ден“, рече проф. Салемул Хук, директор на Меѓународниот центар за климатски промени и развој во Бангладеш, цитиран во извештајот.