За разлика од Ковачевски, кој се крстеше во меѓународната заедница, Мицкоски сфати дека „странците“ нема да му помогнат да дојде на власт, туку тоа може да го стори со масовна поддршка од граѓаните.
Но, треба да видиме дали тој ќе успее да најде баланс меѓу дома (граѓани/гласачи) и надвор (меѓународна заедница/стратешки партнери).
Во спротивно, ако и тој влезе во конфликт со светот, судејќи според минатото искуство, неговата последна изборна победа ќе биде безначајна, исто како и историската победа на Георгиевски во 1998 година и исто како и редицата изборни триумфи на Груевски во текот на една деценија.
Пишува
Влатко СТОЈАНОВСКИ
ЦЕЛИОТ ТЕКСТ МОЖЕ ДА ГО ПРОЧИТАТЕ ВО НАЈНОВИОТ БРОЈ ОД НЕДЕЛНИКОТ “ФОКУС” КОЈ ШТО МОЖЕТЕ ДА ГО КУПИТЕ И ВО ЕЛЕКТРОНСКА ФОРМА НА ОВОЈ ЛИНК