Власта можеше и мораше, условно кажано, да се меша во правосудството, но не преку влијание врз обвинители и судии. На пример, можеше да го оствари ветувањето републичкиот обвинител да го предложи опозицијата, да го спроведе концептот за реизбор на судии или, пак, долгонајавуваниот ветинг.
Сè додека не се преземат конкретни мерки, пораките дека обвинителството е независно, дека судството е посебна власт, дека никој не е посилен од системот и државата, се празни флоскули. Во реалноста, само декларативно сите се еднакви пред законите и институциите, а фактички – некои се поеднакви од другите
Пишува
Влатко СТОЈАНОВСКИ
ЦЕЛИОТ ТЕКСТ МОЖЕ ДА ГО ПРОЧИТАТЕ ВО НАЈНОВИОТ БРОЈ ОД НЕДЕЛНИКОТ “ФОКУС” КОЈ ШТО МОЖЕТЕ ДА ГО КУПИТЕ И ВО ЕЛЕКТРОНСКА ФОРМА НА ОВОЈ ЛИНК