Ако обично излегуваат да гласаат нешто над милион гласачи на избори, а партиите од таборот „за“ придобиле 490 илјади, оние од таборот „против“ (кои сега се за бојкот, што отворено, што завиено) би ги добиле останатите гласови (нешто над 500 илјади) и би имале тенко мнозинство, ама доволно големо, да можат да формираат самите влада, без да мора да ги играат албанските партии.
Една од тие партии (ДУИ, најверојатно) сепак ќе добие покана за во Владата, само за крадење преку тендери, без моќ да натера на промена на името.
Ова е опција за која сонува Христијан Мицкоски (и се буди мокар целиот од среќна возбуда), ама од која кошмари има Зоран Заев, кој исто се буди мокар, ама со ладна пот облеан. На Али Ахмети му е сеедно, оти тој и во оваа влада и во таа евентуална влада има ист мотив – лапање тендери.
Пишува
Нено БОГДАН
ЦЕЛИОТ ТЕКСТ МОЖЕ ДА ГО ПРОЧИТАТЕ ВО НАЈНОВИОТ БРОЈ ОД НЕДЕЛНИКОТ “ФОКУС”