Идејата е во првиот круг опозицијата да излезе со двајца кандидати, едниот навидум прозападен, од мекото крило, другиот (или другата) навидум происточен, од тврдото крило, со цел да се спречи бојкот на приврзаниците на кое било од крилата ако немаат свој кандидат, па потоа во вториот круг, без разлика кој од нив ќе влезе, другиот да му даде поддршка.
Како на шведска маса, треба да има понуда од опозициски кандидати за сечиј вкус, а сепак од иста кујна.
Баш според рецептот од времето кога се беа судриле Љубчо и Грујо во 2004 – 2006, кога оние што не го сакаа тогаш прозападниот Грујо имаа за кого да гласаат (за тврдата ВМРО-НП), а оние кои не го сакаа тогаш антизападниот Љубчо исто така имаа за кого да гласаат за тогаш мекиот технократ Груевски на чело на реформираната ВМРО-ДПМНЕ.
Пишува
Нено БОГДАН
ЦЕЛИОТ ТЕКСТ МОЖЕ ДА ГО ПРОЧИТАТЕ ВО НАЈНОВИОТ БРОЈ ОД НЕДЕЛНИКОТ “ФОКУС”