Нема ескапизам во тоа да навиваш за посилниот, побогатиот, помоќниот, оној од кого се очекува да победи во некој филм или серија.
Ескапизмот е во тоа да видиш како оној од кој не се очекува да победи, оти е очигледно послаб, посиромашен, репресиран, предаден од сите и оставен на цедило, како таквиот лик не само што не се предава и се бори против сите предизвици, туку и на крајот славно триумфира над своите противници.
Токму затоа, на долг рок, борбата на одредени сили да го сменат името на Македонија е осудена на неуспех.
Дури и тоа да го изведат преку далавери во парламентот каде што за меѓународен договор не треба двотретинско мнозинство или со правнички финти од типот „промена на името во уставот не значи и промена на уставното име“ тоа ќе биде само победа која ќе трае една епизода.
Граѓаните може да бидат отпишани привремено, но отпишаните се враќаат и тоа во боја. Зајакот може да победи, ама тоа не значи дека волкот ќе се предаде и нема да каже со стисната тупаница како закана и ветување за следната епизода: Ну зајец, ну пагади!
Пишува
Нено БОГДАН
ЦЕЛИОТ ТЕКСТ МОЖЕ ДА ГО ПРОЧИТАТЕ ВО НАЈНОВИОТ БРОЈ ОД НЕДЕЛНИКОТ “ФОКУС”