Центристичката алијанса на францускиот претседател Емануел Макрон се очекува да го задржи своето парламентарно мнозинство по првиот круг гласање, според проекциите во неделата по завршувањето на гласањето.
Проекциите засновани на делумни изборни резултати покажаа дека на национално ниво, партијата на Макрон и нејзините сојузници добија околу 25-26 отсто од гласовите. Тоа ги прави израмнети со новата левичарска коалиција составена од крајната левица, социјалистите и зелените. Сепак, се предвидува дека кандидатите на Макрон ќе победат во поголем број области од нивните левичарски ривали, давајќи му на претседателот мнозинство.
Повеќе од 6.000 кандидати, од 18 до 92 години, се кандидираа во неделата за 577 места во Националното собрание на Франција во првиот круг од изборите.
Системот на гласање во два круга е сложен и не е пропорционален за националната поддршка за една партија. Онаму каде што нема одлучувачки победник во неделата, најмногу четворица кандидати кои ќе добијат поддршка од најмалку 12,5 отсто ќе се натпреваруваат во вториот круг од гласањето на 19 јуни.
Загриженоста на потрошувачите за зголемената инфлација доминираше во кампањата, но сепак ентузијазмот на гласачите е пригушен. Тоа се одрази на неделната излезност, која покажа дека гласале помалку од половина од 48,7 милиони француски избирачи.
Лидерот на крајната левица Жан-Лук Меланшон, кој се надеваше дека изборите ќе го донесат на премиерската функција, беше меѓу само неколку гласачи додека гласаше во Марсеј, јужен пристанишен град.
На спротивниот брег на Франција, мала толпа се собра да го гледа Макрон додека тој пристигнува да гласа во туристичкиот град Ле Туке на Ламанш.
По реизборот на Макрон во мај, неговата центристичка коалиција бараше апсолутно мнозинство што ќе ѝ овозможи да ги спроведе неговите предизборни ветувања, кои вклучуваат намалување на даноците и зголемување на старосната граница за пензионирање на Франција од 62 на 65 години.
Сепак, неделната проекција покажува дека партијата и сојузниците на Макрон би можеле да имаат проблем да добијат повеќе од половина од местата во Собранието овој пат. Влада со големо, но не апсолутно мнозинство сè уште ќе може да владее, но ќе мора да бара поддршка од опозициските законодавци.
Анкетните агенции проценија дека центристите на Макрон би можеле да освојат од 255 до над 300 места, додека левичарската коалиција на Меланшон би можела да освои повеќе од 200 места. Националното собрание го има последниот збор пред Сенатот кога станува збор за гласањето на законите.
Платформата на Меланшон вклучува значително зголемување на минималната плата, намалување на старосната граница за пензионирање на 60 години и заклучување на цените на енергијата, кои растат поради војната во Украина. Тој е огнено оружје против глобализацијата, кој ја повика Франција да се повлече од НАТО и да „не ги почитува“ правилата на ЕУ.
Иако Макрон ја победи екстремно десничарската ривалка Марин Лепен во вториот круг од претседателските избори, парламентарните избори во Франција традиционално се тешка трка за екстремно десничарските кандидати. Ривалите од другите партии имаат тенденција да се координираат или да се тргнат настрана за да ги зголемат шансите за поразување на крајнодесничарските кандидати во вториот круг на гласање.
Екстремно десничарскиот Национален собир на Лепен се надева дека ќе постигне подобар резултат од пред пет години, кога освои осум места. Со најмалку 15 пратенички места, на екстремната десница ќе ѝ биде дозволено да формира пратеничка група и да добие поголеми овластувања во собранието.
Самата Лепен е кандидат за реизбор во нејзиното упориште Хенин-Бомон, во северна Франција, каде што гласаше во неделата.
Надвор од гласачкото место во работничкиот кварт во Париз, гласачите дебатираа дали да ја поддржат партијата на Макрон заради непречено управување и да ги чуваат настрана екстремистичките ставови или да ги поддржат неговите противници за да се осигури дека ќе се слушнат повеќе политички перспективи.
„Кога имате парламент што не е целосно во согласност со владата, тоа овозможува поинтересни разговори и дискусии“, рече Доминик Дебар, пензиониран научник. „Но, од друга страна, кохабитацијата (поделена политичка ситуација) е секогаш на некој начин знак на неуспех“. (АП)