Кога се дозна дека сирискиот диктатор Башар ал Асад побегнал во Русија, украинскиот претседател Володимир Зеленски коментираше: „Храбриот Асад му побегна на Путин. Но, каде ќе побегне Путин?
Асад и неговото семејство добија азил во Русија „на основа на хуманоста“ – истиот што со години им го негираше на сопствените граѓани. Но, каков живот всушност му нуди Путин?, пишува Марк Галеоти во својот текст за Spectator.
„Се чини дека е луксузен живот“, вели Галеоти.
Меѓутоа, во пракса, тоа значи дека семејството Асад ќе стане уште еден експонат во „најчудната зоолошка градина“ во светот: колекцијата на Путин на поранешни диктатори. Имено, западно од Москва се наоѓа малото село Барвиха. Возејќи по главната улица, местото не изгледа многу различно од другите руски села. Меѓутоа, ако свртите во споредните улички и, особено, ако погледнете зад високите метални огради кои се протегаат по улицата, ќе забележите луксузни куќички кои всушност се пораскошни вили и замоци од обичните викендички.
За време на советската ера, куќите во ова село биле доделени на високи политички функционери и други заслужни и лојални Руси. Но, сега тоа е дом на непристојно богати тајкуни и соборени диктатори и нивните семејства.
Таму е и семејството на поранешниот претседател на Србија, Слободан Милошевиќ, Мир Марковиќ и неговиот син Марко Милошевиќ и уште најмалку тројца соборени диктатори: Аскар Акаев од Киргистан (соборен од „револуцијата на лалињата“ во 2005 година), Аслан Абашиџе од грузиската Ајарска автономна република (осуден отсутен поради тероризам и убиство во неговата татковина) и поранешниот украински претседател Виктор Јанукович (кој побегна по „Револуцијата на достоинството“ 2014). Се верува дека Башар и Асма ал Асад се најновите додатоци на колекцијата.
Иако животот во Барвиха е луксузен до невкус, тој всушност е златен кафез. На тој начин Јанукович има вила вредна 52 милиони долари во Барвиха, како и уште една куќа во Ростовската област на југот на Русија.
Во селото има и луксузен трговски центар наречен „Куќа на соништата“, а во рамките на луксузното село Барвиха можете да ги најдете продавниците на „Диор“ и „Гучи“ и филијала на Ферари каде што можете да го земете вашето ново лимено милениче.
Но, сместувањето во Барвиха не е бесплатно, па семејсвото Асад ќе треба да плати и за живеење во тој златен кафез. Американскиот Стејт департмент процени дека приватното богатство на Асад е до 2 милијарди долари, а се крие низ светот во разни офшор сметки и лажни корпорации.
За да можат да продолжат да го живеат својот раскошен начин на живот во егзил, тие ќе потрошат многу пари, а многу ќе одат кај приватни чувари и дискретни слуги – од кои многумина веројатно ќе бидат агенти на руската Федерална служба за безбедност (ФСБ). Ако некому му недостасува готовина, друг начин да плати за азил е да стане штитеник и пион на Кремљ.
Башар ал Асад е критикуван на руските социјални мрежи дека тој самиот е виновен за падот на неговиот режим бидејќи не ја искористил можноста што му ја пружила руската интервенција во 2015 година, да се договори со бунтовниците и да ја изгради својата војска. Освен тоа, и на Москва и на Техеран одамна им пречи неговиот егоизам, пишува Јутарњи лист.
Но, ако сака да задржи каква било слобода, Асад ќе мора само да се насмее и да ги прифати сите критики во тишина. Иако е малку веројатно дека тој – или неговиот 23-годишен син Хафез, кој се подготвуваше да ја преземе власта – некогаш ќе се вратат во Сирија, тој останува потенцијален адут во преговорите. Путин веројатно нема да им го предаде на Сиријците, а камоли на трибуналот за воени злосторства. Давањето азил беше последното средство во социјалниот договор на Москва со нејзините клиенти-диктатори: ако сè друго не успее, ќе можете да се населите овде.
„Но, Асад сега треба да направи се што бара Кремљ. Досега нивната работа е само да молчат и да не го потсетуваат светот дека Москва го поддржа лидерот кој стана маѓепсан диктатор и сè уште беше неуспешен. И сега кога ужасите што се случија во Сирија излегуваат на виделина затворот Седнаја, како и снимки од гаражата на Асад полна со бесни возила додека обичните Сиријци живееле во незамислива беда, ретко кој ќе го сожали сирискиот диктатор“, пишува Галеоти.