Иако земјата вчера беше парализирана, со најава дека така ќе биде и во иднина, германската влада не сака да се меша во разговорите меѓу вработените и работодавачите
Германија вчера застана затоа што работниците излегоа на масовен штрајк, најголем во последните три децении, што ги парализираше сообраќајот, возовите и јавниот превоз во седум од 16-те провинции.
Двата најголеми аеродроми, Минхен и Франкфурт, ги прекинаа сите летови, а железничкиот оператор „Дојче Бан“ ги откажа сите меѓуградски железнички услуги. Работеше само аеродромот во Берлин. Вработените во транспортот и синдикатите за услужни дејности ја прекинаа работата, незадоволни од платите, за кои во исто време преговараат со работодавците. Третата рунда преговори најверојатно ќе трае до утре, кога треба да биде појасно дали работодавачите ќе попуштат пред барањата.
Синдикалците бараат зголемување на платите од најмалку 10 до 12 отсто, односно платите да се зголемат за 500 до 650 евра во бруто износ.
Услужниот синдикат Верди бара 10,5 отсто поголема плата, но минималното зголемување да биде 500 евра месечно. Синдикатот на железничарите и транспортните работници (ЕВГ) бара 12,5 отсто поголема плата или најмалку 650 евра месечно. Одбиена е понудата на работодавачот покачувањето да изнесува пет отсто во два чекори, а да се плаќа еднаш за 2.500 евра.
Преговарањето траеше два круга и двата синдикати ја одбија понудата. Доколку третата рунда преговори помине без резултати, синдикатите повторно ќе ја парализираат земјата, најверојатно на 24 и 25 април. Повеќе од 2,7 милиони вработени бараат подобри услови за работа. Иако земјата вчера беше парализирана, со најава дека така ќе биде и во иднина, германската влада не сака да се меша во дискусиите меѓу вработените и работодавачите.
Бидејќи Германија почива на демохристијанската идеологија за соработка меѓу синдикатите и работодавачите, социјалдемократското мнозинство зборува за потребата да се најде компромисно решение. Министерката за внатрешни работи Ненси Федер е оптимист дека ќе се постигне договор оваа недела. Тој посочува дека многу работници страдаат поради високите цени на енергијата и високата инфлација и затоа поентата е да се најде добра зделка.
Сепак, синдикатите се соочуваат со критики од работодавците дека претерано реагираат и го нарушуваат целокупниот углед на Германија. Иако прекинот на сообраќајот влијае на нивните животи, повеќе од половина Германци ги поддржуваат штрајкувачите и ги оправдуваат нивните барања. Тие се со нив затоа што на своја кожа чувствуваат инфлација. Вработените во индустријата лани веќе успеале да освојат пораст од 8,5 отсто, додека вработените во поштата земале 12,5 отсто поголема плата.
Френк Вернеке, шеф на синдикатот Верди, вели дека ова е всушност акција за преживување на милиони работници погодени од високата инфлација. Нивната стратегија е дека е подобро ништо да не функционира во Германија еден ден, а потоа да се постигне договор, отколку борбата за работничките права да се одолговлекува со недели, што би ги ставило граѓаните под далеку поголем притисок. Вернеке ги потсети јавните критики кон работодавачите дека од почетокот на годинава овој синдикат добил 70.000 нови членови, што е невиден прилив за толку краток период.
Во последните 20 години, земјата беше во економски раст – до епидемијата на корона вирусот, а потоа и војната во Украина. Основните животни трошоци скокнаа повеќе од очекуваното, за 9,3 отсто, а притисокот врз цените останува и покрај обидот на Европската централна банка да го запре скокот со зголемување на каматните стапки. Што се однесува до гасот, Германија беше силно зависна од Русија пред војната во Украина и владата се обидуваше да најде нови извори на енергија.